استصحاب منجِّز
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
استصحاب منجِّز به
استصحاب مفیدِ
تنجّز تکلیف بر
مکلَّف اطلاق میشود.
استحصاب منجز، استصحابی است که نتیجه اجرای آن،
تنجز و قطعی شدن
تکلیف مشکوک بر مکلف میباشد.
اصل منجز اصلی است که اجرای آن
سبب تنجز و قطعی شدن تکلیف بر مکلف میگردد؛ یعنی تکلیف به صورت قطعی متوجه او شده و برای او
فعلیت مییابد، به گونهای که دیگر عذری برای ترک آن ندارد؛ به بیان دیگر، انجام آن باعث
ثواب و ترک آن باعث
عقاب میگردد؛ برای مثال، کسی که نمیداند برای
نماز وضو گرفته است یا نه، با استصحاب عدم وضو، گرفتن وضو بر او منجز میگردد.
فرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «استصحاب منجِّز».