اصل غیر محرز
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اصل غیر محرز به اصل مبیّن وظیفه عملی، بدون تنزیل
شک و احتمال به منزله
یقین اطلاق میشود.
اصل غیرمحرز، مقابل
اصل محرز بوده و به اصلی گفته میشود که یا صرفاً
وظیفه عملی مکلف را بیان میکند و هیچ توجهای به عالم واقع ندارد، مثل:
اصل برائت و
تخییر ، و یا این که اگر نظر به واقع دارد، مؤدای
اصل را به منزله جانشین واقع قرار میدهد.
میرزای نایینی » این اصل را مقابل اصل محرز و اصل عملی محض دانسته و آن را «
اصل تنزیلی » خوانده است.
فرق میان اصل تنزیلی و اصل محرز آن است که: در اصل تنزیلی، جعل وظیفه عملی به لسان تنزیل مؤدای اصل (مشکوک) به جای واقع میباشد، اما در اصل محرز، جعل وظیفه عملی به لسان تنزیل احتمال، به جای
یقین ، میباشد.
فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «اصل غیر محرز».