• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اصل موضوعی2

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



اصل موضوعی به اصل عملیِ جاری در موضوع حکم اطلاق می‌شود.



اصل موضوعی، از اقسام اصول عملی و مقابل اصل حکمی بوده و به معنای اصلی است که هنگام شک در موضوع حکم، به منظور به دست آوردن حکم آن، در ناحیه موضوع جاری می‌شود؛ به بیان دیگر، اصل موضوعی آن است که در موارد شک مکلف در موضوع، موضوع را برای او منقّح و روشن می‌سازد، مانند: استصحاب خمر بودن مایعی که مکلف شک در سرکه شدن آن دارد؛ به این ترتیب که با استصحاب خمر بودن مایع، حکم آن که حرمت است، احراز می‌شود و در نتیجه، مکلف موظف به اجتناب از آن می‌باشد.


اصل موضوعی بر اصل حکمی مقدم است، زیرا شک در حکم، ناشی از شک در موضوع می‌باشد و هرگاه اصل موضوعی جاری گردید و موضوع روشن شد، دیگر نوبت به اجرای اصل حکمی نمی‌رسد.
[۱] فاضل لنکرانی، محمد، کفایة الاصول، ج۴، ص۵۰۹.



۱. فاضل لنکرانی، محمد، کفایة الاصول، ج۴، ص۵۰۹.
۲. جزایری، محمدجعفر، منتهی الدرایة فی توضیح الکفایة، ج۵، ص (۴۲۰- ۴۱۱).    



فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «اصل موضوعی».



جعبه ابزار