اطلاق اماکنی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اطلاق اماکنی به شمول
حکم بر فرد در همه مکان‌ها اطلاق می‌شود.
اطلاق اماکنی، از اقسام
اطلاق احوالی است و آن، در موردی است که
مطلق ، فردی از افراد
ماهیت معنایی جزئی می‌باشد در مقابل موردی که مراد از مطلق، خود ماهیت می‌باشد که معنایی کلی است و
شمول افرادی دارد و شمول در آن بر حسب تمام مکان‌هایی است که ممکن است فرد در آنها قرار گیرد، مانند: «اکرم زیدا»؛ یعنی زید را اکرام کن، چه در
خانه ، چه در
مدرسه و چه در غیر آنها؛ در مقابل جمله «اکرم زیدا اذا کان فی المدرسة» که اکرام در مکانی خاص، مورد نظر متکلم است.
فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «اطلاق اماکنی».
