اطلاق ثبوتی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اطلاق ثبوتی به
اطلاق به حسب
عالم لحاظ و مقام ثبوت گفته میشود.
لحاظ اطلاق در دو مقام امکان پذیر است:
۱. مقام ثبوت یا عالم واقع؛
۲. مقام
اثبات یا مقام اقامه
دلیل .
اطلاق ثبوتی به معنای عدم لحاظ
قید در عالم
واقع و ثبوت است؛ یعنی در عالم واقع قبل از بیان «دلیل لفظی»
ماهیت بدون لحاظ هر گونه قیدی در نظر گرفته شود؛ برای مثال، متکلم مفهوم «
رقبه » را بدون در نظر گرفتن قید «مؤمنه» و «کافره» در عالم
ذهن و واقع، لحاظ کند.
در تعیین نوع تقابل بین اطلاق و تقیید ثبوتی، دو دیدگاه وجود دارد:
۱. تقابل
تناقض ، مثل: تقابل
بصر و عدم بصر؛
۲. تقابل
عدم و ملکه، مثل: تقابل عمی و بصر.
فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «اطلاق ثبوتی».