موضوع کتاب در اصول وفروع دینو فضائل ورذائل اخلاقیواعمالی بوده و یکی از مآخذ بحار الانوار می باشد.
دیلمی در کتاب خود، «البرهان علی ثبوت الایمان»، کتابابو الصلاح را که یک دوره فشرده اصول عقاید است و همچنین «الاربعون حدیثاً» تألیف ابن ودعان را هم به صورت کامل آورده است. او سند روایات را به علّت مشهور بودن احادیث حذف کرده است با ابن همه ذکر می کند. ولی روایات او را به جهت وثاقتو مقام دیلمی مستند دانسته اند.
دیلمیکتاب خود را طوری ترتیب داده که هر کس با مطالعه آن، با یک دروه اصول وفروع دین به صورت استدلالی و از راه روایات آشنا می شود.
او ابتدای کتاب خود را به بحث اصول دین اختصاص داده و مباحثی مانند اثبات وجود خدا با راههای عقلی، توحید، عدلو وجوب عصمتو راههای اثبات احکام شرع را بیان کرده پس از آن کلمات مبسوطی از ائمه ـ علیهم السلام ـ را در باب توحید ذکر نموده است.
بحث علموجهلو ارزش علموعالم از دیدگاه روایات، بحث بعدی کتاب می باشد. سپس بحث عظمت قرآن، صفات مؤمنو اقسام مؤمنین را به طور مفصّل بیان کرده است.
او مواعظ و وصایایی از پیامبروائمه ـ علیهم السّلام ـ را آورده و بحث مفصّلی در ثوابالاعمالوعقابالاعمال ضمیمه کتاب خود کرده است و در خاتمه نصایح و مواعظی از علی ـ علیه السّلام ـ را بیان نموده است.
آقا بزرگ تهرانی در «الذریعه» درباره آن می نویسد:
«این کتاب از حسن دیلمی است و از کتاب «غررالاخبار» ظاهر می شود که مولف آن را در اواسط قرن هشتم تالیف نموده است و از ماخذ بحارالانوار می باشد و نیز «امیر محمد اشرف» در کتاب «فضایل السادات» از آن روایت نقل کرده است.»
دیلمی در ابتدای این کتاب به غربت و تنهایی اش در اواخر عمر اشاره نموده و به قلت کتبو کمبود انیس و مذاکر، از قدر ناشناسی مردم ملول و دل تنگ است و هدف از نوشتن کتاب را همان تذکر و عبرت آموزی ذکر می کند.
کتاب اعلام الدین در یک جلد به زبان عربی از طرف مؤسسه آل البیت قم، در سال ۱۴۰۸ هـ.ق به چاپ رسیده است.
موسسه آل البیت این کتاب را به چاپ رسانده و در مقدمه آن آورده است که اساس کار ما، نسخه ای بوده است که در کتابخانه آستان قدس رضوی به شماره۳۸۱ موجود است.