انذار انسان‌ها (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
خداوند به وسیله
پیامبران الهی از طریق
وحی به آنها، انسان‌ها را از عذابهای روز
قیامت، و
آتش جهنم انذار می‌کند.
از وظایف
پیامبر صلی الله علیه وآله انذار انسان‌ها از
قیامت است:
وانذر الناس یوم یاتیهم العذاب...
وانذرهم یوم الحسرة.... .
.. یلقی الروح من امره علی من یشاء من عباده لینذر یوم التلاق• وانذرهم یوم الازفة...
وکذلک اوحینا الیک قرءانا عربیا لتنذر‌ام القری ومن حولها و تنذر یوم الجمع لا ریب فیه...
از رسالت‌های پیامبر صلی الله علیه وآله انذار مردم است:
انا ارسلنـک بالحق بشیرا ونذیرا.... .
.. قل الله شهید بینی وبینکم واوحی الی هـذا القرءان لانذرکم به ومن بلغ...
کتـب انزل الیک فلایکن فی صدرک حرج منه لتنذر به.... .
.. ان هو الا نذیر مبین.... .
.. ان انا الا نذیر...
اکان للناس عجبا ان اوحینآ الی رجل منهم ان انذر الناس.... .
.. انمآ انت نذیر.... .
.. انمآ انت منذر...
وانذر الناس یوم یاتیهم العذاب...
وقل انی انا النذیر المبین.
وبالحق انزلنـه وبالحق نزل ومآ ارسلنـک الا مبشرا ونذیرا.
قل یـایها الناس انما انا لکم نذیر مبین.
واذا تتلی علیهم ءایـتنا بینـت تعرف فی وجوه الذین کفروا المنکریکادون یسطون بالذین یتلون علیهم ءایـتنا قل افانبئکم بشر من ذلکم النار وعدها الله الذین کفروا وبئس المصیر.
تبارک الذی نزل الفرقان علی عبده لیکون للعــلمین نذیرا.
وما ارسلنـک الا مبشرا ونذیرا. .
.. ومن ضل فقل انما انا من المنذرین. .
.. ولـکن رحمة من ربک لتنذر قوما ما اتهم من نذیر من قبلک لعلهم یتذکرون.
وقالوا لولا انزل علیه ءایـت من ربه قل انما الایـت عند الله وانما انا نذیر مبین.
یـایها النبی انا ارسلنـک شـهدا ومبشرا ونذیرا.
وما ارسلنـک الا کافة للناس بشیرا ونذیرا...
ان انت الا نذیر• انا ارسلنـک بالحق بشیرا ونذیرا...
قل انما انا منذر...
ان یوحی الی الا انما انا نذیر مبین.
وانذرهم یوم الازفة.... .
.. وما انا الا نذیر مبین.
انا ارسلنـک شـهدا ومبشرا ونذیرا.
قل انما العلم عند الله وانما انا نذیر مبین.
یـایها المدثر• قم فانذر.
پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم انذاردهنده مردم به وسیله
قرآن است:
... قل الله شهید بینی وبینکم واوحی الی هـذا القرءان لانذرکم به ومن بلغ...
وهـذا کتـب انزلنـه مبارک مصدق الذی بین یدیه ولتنذر‌ام القری ومن حولها...
الر کتـب احکمت ءایـته ثم فصلت من لدن حکیم خبیر• الاتعبدوا الا الله اننی لکم منه نذیر وبشیر.
الحمد لله الذی انزل علی عبده الکتـب ولم یجعل له عوجا• قیما لینذر باسا شدیدا من لدنه... • وینذر الذین قالوا اتخذ الله ولدا.
نزل به الروح الامین• علی قلبک لتکون من المنذرین.
وکذلک اوحینا الیک قرءانا عربیا لتنذر‌ام القری ومن حولها وتنذر یوم الجمع لا ریب فیه...
پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله، موظف به یاد کردن انذارهای
هود علیه‌السّلام برای
قوم عاد در سرزمین
احقاف بود:
واذکر اخا عاد اذ انذر قومه بالاحقاف... انی اخاف علیکم عذاب یوم عظیم.
پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم و انبیای پیش از او، انذار دهندگان مردم بودند:
هـذا نذیر من النذر الاولی. (برداشت بر این اساس است که مشارالیه «هـذا»، پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم باشد.)
هود علیه‌السّلام و پیامبران پیش و پس از او به مردم، انذار و ابلاغ می‌کردند:
واذکر اخا عاد اذ انذر قومه بالاحقاف وقد خلت النذر من بین یدیه ومن خلفه الاتعبدوا الا الله انی اخاف علیکم عذاب یوم عظیم.
پیامبران الهی، موظف به انذار انسان‌ها بودند:
کان الناس امة وحدة فبعث الله النبیین مبشرین ومنذرین وانزل معهم الکتـب بالحق لیحکم بین الناس...
رسلا مبشرین ومنذرین لئلا یکون للناس علی الله حجة...
وما نرسل المرسلین الا مبشرین ومنذرین...
ینزل الملـئکة بالروح من امره علی من یشآء من عباده ان انذروا انه لا الـه الا انا فاتقون.
وما نرسل المرسلین الا مبشرین ومنذرین...
وما ارسلنا فی قریة من نذیر الا قال مترفوها انا بما ارسلتم به کـفرون.
رفیع الدرجـت ذو العرش یلقی الروح من امره علی من یشاء من عباده لینذر یوم التلاق.
خداوند در
صحف ابراهیم علیه‌السّلام و
موسی علیه السلام از حساب‌رسی اعمال انسان‌ها در قیامت هشدار می‌دهد:
ام لم ینبا بما فی صحف موسی• وابرهیم الذی وفی• الاتزر وازرة وزر اخری• وان لیس للانسـن الا ما سعی• وان سعیه سوف یری• ثم یجزه الجزاء الاوفی• هـذا نذیر من النذر الاولی. (منظور از «النذر الاولی» می‌تواند همان صحف ابراهیم و موسی علیهما السلام باشد.)
هشدار خداوند به انسان‌ها، با یادآوری نزول
عذاب نابودکننده بر پیشینیان آنان هشدار می‌دهد:
ولو یعجل الله للناس الشر استعجالهم بالخیر لقضی الیهم اجلهم فنذر الذین لایرجون لقآءنا فی طغیـنهم یعمهون• ولقد اهلکنا القرون من قبلکم لما ظـلموا وجآءتهم رسلهم بالبینـت وما کانوا لیؤمنوا کذلک نجزی القوم المجرمین• ثم جعلنـکم خلـئف فی الارض من بعدهم لننظر کیف تعملون.
الم نهلک الاولین• ثم نتبعهم الاخرین• کذلک نفعل بالمجرمین.
به انسان‌ها، از حساب‌رسی در قیامت هشدار داده شده:
ایحسب الانسـن الن نجمع عظامه• بلی قـدرین علی ان نسوی بنانه• یسـل ایان یوم القیـمة• الی ربک یومـئذ المستقر• ینبؤا الانسـن یومـئذ بما قدم واخر.
یومـئذ یصدر الناس اشتاتا لیروا اعمــلهم• فمن یعمل مثقال ذرة خیرا یره• ومن یعمل مثقال ذرة شرا یره.
انا انذرنـکم عذابا قریبا یوم ینظر المرء ما قدمت یداه و یقول الکافر یــلیتنی کنت تربا.
الهـکم التکاثر• کلا لو تعلمون علم الیقین• لترون الجحیم• ثم لتسـلن یومـئذ عن النعیم.
خداوند به مردم از عاقبت و فرجام شوم
تکذیب کنندگان دین خدا هشدار می‌دهد:
قد خلت من قبلکم سنن فسیروا فی الارض فانظروا کیف کان عـقبة المکذبین• هـذا بیان للناس وهدی و موعظة للمتقین.
خدا به انسان‌های ناسپاس در برابر
نعمت‌های الهی از گرفتار شدن به عذابهای نابودکننده هشدار می‌دهد:
واذا مسکم الضر فی البحر ضل من تدعون الا ایاه فلما نجـیکم الی البر اعرضتم وکان الانسـن کفورا• افامنتم ان یخسف بکم جانب البر او رسل علیکم حاصبا ثم لاتجدوا لکم وکیلا• ام امنتم ان یعیدکم فیه تارة اخری فیرسل علیکم قاصفا من الریح فیغرقکم بما کفرتم ثم لاتجدوا لکم علینا به تبیعا.
پیامبر صلی الله علیه وآله، مامور انذار مردم از
عذاب استیصال است:
وانذر الناس یوم یاتیهم العذاب فیقول الذین ظـلموا ربنآ اخرنآ الی اجل قریب نجب دعوتک ونتبع الرسل... • وسکنتم فی مسـکن الذین ظـلموا انفسهم وتبین لکم کیف فعلنا بهم وضربنا لکم الامثال. (به قرینه «و نتبع الرسل» مقصود از «العذاب» عذاب استیصال است.)
انسان‌ها از آتش افروخته
جهنم انذار شده اند:
واذا الجحیم سعرت• علمت نفس ما احضرت.
خداوند، انذارکننده انسان‌ها از آتش جهنم است:
فاما الانسـن اذا ما ابتله ربه فاکرمه ونعمه فیقول ربی اکرمن• واما اذا ما ابتلـه فقدر علیه رزقه فیقول ربی اهـنن• وجایء یومـئذ بجهنم یومـئذ یتذکر الانسـن وانی له الذکری.
هشدار و انذاردادن به انسان‌ها،
تکلیف الهی بر عهده پیامبر صلی الله علیه وآله است:
... قل الله شهید بینی وبینکم واوحی الی هـذا القرءان لانذرکم به...
وانذر به الذین یخافون ان یحشروا الی ربهم...(ذکر «الذین یخافون...» برای اختصاص انذار به خائفان از قیامت نیست.) (بلکه اهمیت انذار آنان را بیان می‌کند.) (چون زمینه اثرپذیری از انذار، در آنان وجود دارد.)
وهـذا کتـب انزلنـه مبارک مصدق الذی بین یدیه ولتنذر‌ام القری ومن حولها...
اکان للناس عجبا ان اوحینآ الی رجل منهم ان انذر الناس...
وانذر الناس یوم یاتیهم العذاب.... .
.. فقل انما انا من المنذرین.
وما ارسلنـک الا کافة للناس بشیرا ونذیرا...
وانذرهم یوم الازفة...
وکذلک اوحینا الیک قرءانا عربیا لتنذر‌ام القری ومن حولها...
قم فانذر.
قرآن، وسیله انذار و اخطار به انسان‌ها است:
کتـب انزل الیک فلایکن فی صدرک حرج منه لتنذر به...
هـذا بلـغ للناس ولینذروا به...
الحمد لله الذی انزل علی عبده الکتـب ولم یجعل له عوجا• قیما لینذر باسا شدیدا من لدنه...
قل انمآ انذرکم بالوحی...
تبارک الذی نزل الفرقان علی عبده لیکون للعــلمین نذیرا.
نزل به الروح الامین• علی قلبک لتکون من المنذرین.
وما علمنـه الشعر وما ینـبغی له ان هو الا ذکر وقرءان مبین• لینذر من کان حیا ویحق القول علی الکـفرین.
انذار الهی بر برخی انسان‌ها اثر ندارد:
واذ قلنا لک ان ربک احاط بالناس وما جعلنا الرءیا التی ارینـک الا فتنة للناس والشجرة الملعونة فی القرءان ونخوفهم فما یزیدهم الا طغیـنا کبیرا.
انسان‌ها از عذاب قیامت از سوی
انبیا انذار می‌شدند:
ویوم یحشرهم جمیعا یـمعشر الجن قد استکثرتم من الانس وقال اولیآؤهم من الانس ربنا استمتع بعضنا ببعض وبلغنآ اجلنا الذی اجلت لنا قال النار مثویکم خــلدین فیهآ الا ما شآء الله ان ربک حکیم علیم• یـمعشر الجن والانس الم یاتکم رسل منکم یقصون علیکم ءایـتی وینذرونکم لقآء یومکم هـذا قالواشهدنا علی انفسنا وغرتهم الحیوة الدنیا وشهدوا علی انفسهم انهم کانوا کـفرین.
انسان‌ها از عذاب قیامت از سوی خداوند انذار می‌شدند:
انا انذرنـکم عذابا قریبا یوم ینظر المرء ما قدمت یداه و یقول الکافر یــلیتنی کنت تربا.
کلا ان الانسـن لیطغی• ان الی ربک الرجعی• کلا لـئن لم ینته لنسفعا بالناصیة• ناصیة کـذبة خاطئة• فلیدع نادیه• سندع الزبانیة.
خدا به انسان‌ها از انباشته شدن در جهنم انذار می‌کند:
الا من رحم ربک ولذلک خلقهم وتمت کلمة ربک لاملان جهنم من الجنة والناس اجمعین.
پیامبر صلی الله علیه وآله، موظف به انذار انسان‌ها از عذاب دردناک الهی بود:
نبئ عبادی... • وان عذابی هو العذاب الالیم.
خداوند به انسان‌ها از گرفتار شدن به سرنوشت شوم توطئه گران و
ظالمان قوم صالح هشدار می‌دهد:
ولقد ارسلنا الی ثمود اخاهم صــلحا ان اعبدوا الله فاذا هم فریقان یختصمون• ومکروا مکرا ومکرنا مکرا وهم لایشعرون• فانظر کیف کان عـقبة مکرهم انا دمرنـهم وقومهم اجمعین• فتلک بیوتهم خاویة بما ظـلموا ان فی ذلک لایة لقوم یعلمون. (ذکر «یعلمون» برای قوم، از باب اهمیت است و انذار، به عالمان اختصاص ندارد.)
انسان‌ها از طریق
وحی از سوی پیامبر صلی الله علیه وآله انذار می‌شدند:
قل‌ای شیء اکبر شهـدة قل الله شهید بینی وبینکم واوحی الی هـذا القرءان لانذرکم به...
قل انمآ انذرکم بالوحی...
خداوند به مردم، از گرفتار شدن به عذاب شدید در
آخرت هشدار می‌دهد:
یوم تبدل الارض غیر الارض... • وتری المجرمین یومـئذ مقرنین فی الاصفاد• سرابیلهم من قطران وتغشی وجوههم النار• لیجزی الله کل نفس ما کسبت ان الله سریع الحساب• هـذا بلـغ للناس ولینذروا به...(نکته یاد شده بر این اساس است که کلمه «هـذا»، به عذابهای ذکر شده در آیات پیشین اشاره داشته باشد.)
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «انذار انسان‌ها».
