اوّل وقت

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

اول وقت: به لحظات آغازین انجام تکالیف با وقت معیّن می گویند. بیشتر احکام آن در باب ‌هاى طهارت و صلاة آمده است .

---

اداى نماز در اول وقت، مستحب مؤکّد و تأخیر آن از اول وقت (جز در مواردى که تأخیر، افضل است)، مکروه مى‌باشد.

---

۱. تأخیر نماز مغرب و عشا براى کوچ کننده از عرفات به مشعر الحرام و انجام آن در مشعر الحرام.
۲. تأخیر نماز عشا تا از بین رفتن سرخى مغرب (شفق احمر).
۳. تأخیر نماز ظهر و عصر براى کسى که قصد خواندن نافله ی ظهر و عصر را دارد.
۴. تأخیر نماز ظهر و مغرب تا آخر وقت فضیلت و انجام آن‌ها با نماز عصر و عشا با یک غسل براى زنى که داراى استحاضه ی کثیره است .
۵. تأخیر نماز مغرب براى روزه‌دارى که مشتاق افطار است یا کسانى منتظر افطار اویند.
۶. تأخیر براى کسى که به تخلّی در اول وقت نیاز دارد و بدین جهت، نماز را به تأخیر مى‌اندازد.
۷. تأخیر نافله ی شب تا یک سوم آخر شب، و هر چه به طلوع فجر نزدیک‌ تر باشد، داراى فضیلت بیشترى است.

---

۱)در وجوب تأخیر نماز تا آخر وقت براى کسى که وظیفه ی فعلى او تیمّم است ،اختلاف است.
۲) همچنین براى صاحبان عذر مانند نداشتن ساتر عورت یا نداشتن قدرت در اول وقت براى ایستادن در نماز در صورت امید یا احتمال زوال آن تا آخر وقت ، اختلاف وجود دارد.
۳) اگر شخص، زمانى از اول وقت را که براى نماز و تحصیل طهارت و سایر شرایط آن کافى است، درک کند و آن را به جا نیاورد تا به عذرى مانند حیض یا نفاس یا بیهوشی دچار گردد، باید قضا ى آن نماز را به جا آورد، امّا اگر عذر پیش از درک زمان مذکور عارض شود، قضا واجب نیست.
۴) به قول منسوب به مشهور، به جا آوردن نماز خوف ، در اول وقت جایز است.
۵) خواندن نماز ظهر در اول وقت براى کسى مانند مسافر که نماز جمعه در فرض وجوب عینی آن از او ساقط است، جایز، بلکه مستحب است.
۶) اذان اعلامی باید در اول وقت نماز باشد.

---