• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اَعْطَیْنا (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





اَعْطَیْنا: (إِنّا أَعْطَيْناکَ الْكَوْثَرَ)
اَعْطَیْنا: از مادّه «عَطْو» به معنى «بخشيدن و گرفتن به دست» است؛ (اعْطاهُ الشَّىءَ) يعنى چيزى را به او بخشيد و واژه «عطا» به معنى بخشش و دادن چيزى است بدون استحقاق، چنان كه در آيه ۳۶ سوره نبأ مى‌خوانيم:
(جَزاءً مِنْ رَبِّکَ عَطاءً حِساباً) «اين جزايى است از سوى پروردگارت و عطيه‌اى است كافى.»
چه بشارت و نعمتى از اين بالاتر كه بنده ضعيف، مورد نوازش و الطاف و محبت‌هاى مولاى كريم خود قرار گيرد، او را اكرام كند، بزرگ دارد و خلعت بخشد، اين توجه و عنايت و اين لطف و محبت، چنان لذتى به مؤمنان مى‌دهد كه با هيچ نعمتى برابر نيست.



به موردی از کاربرد اَعْطَیْنا در قرآن، اشاره می‌شود:

۱.۱ - اَعْطَیْنا (آیه ۱ سوره کوثر)

(إِنّا أَعْطَيْناکَ الْكَوْثَرَ)
(به يقين ما به تو كوثر و خير و بركت فراوان عطا كرديم.)

۱.۲ - اَعْطَیْنا در المیزان و مجمع‌ البیان

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید:
در مجمع البيان مى‌گويد: كلمه كوثر بر وزن فوعل به معناى چيزى است كه شانش آن است كه كثير باشد و كوثر به معناى خير كثير است‌.
چون جمله‌ (إِنّا أَعْطَيْناکَ ...) در مقام منت نهادن بود، با سياق متكلم مع الغير (ما) آمد كه بر عظمت دلالت مى‌كند و چون منظور از آن خوشدل ساختن رسول خدا (ص) بود مطلب را با واژه اعطاء كه ظاهر در تمليک است بيان داشت و فرمود: «ما به تو كوثر عطا كرديم» و اين جمله از اين دلالت خالى نيست كه فرزندان فاطمه (ع) ذريه رسول خدا (ص) هستند و اين خود يكى از خبرهاى غيبى قرآن كريم است، چون همانطور كه مى‌بينيم خداى تعالى بعد از درگذشت آن حضرت بركتى در نسل آن جناب قرار داد، به طورى كه در همه عالم هيچ نسلى معادل آن ديده نمى‌شود، آن هم با آن همه بلاها كه بر سر ذريه آن جناب آوردند و گروه گروه از ايشان را كشتند.

۱. کوثر/سوره۱۰۸، آیه۱.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۵۷۲.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۱، ص۲۹۷.    
۴. نبأ/سوره۷۸، آیه۳۶.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه‌، ط-دار الکتب الاسلامیه‌، ج۲۶، ص۵۱.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه‌، ط-دار الکتب الاسلامیه‌، ج۲۷، ص۳۷۰.    
۷. کوثر/سوره۱۰۸، آیه۱.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۶۰۲.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۶۳۸-۶۳۹.    
۱۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۳۷۰-۳۷۱.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۳۱۱.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۸۳۶.    



شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «اَعْطَیْنا»، ج۳، ص۱۹۴-۱۹۵.    






جعبه ابزار