بادن به معنای فربه و چاق می‌باشد. چنان‌که در اقرب الموارد آمده است. این واژه در مذکّر و مونّث به کار می‌رود و جمع آن «بُدَّن» (به ضم اوّل و فتح و تشدید دوم) است.
آن حضرت (علیه‌السلام) به عامل زکات می‌نویسد: زکات را جمع کن، تا شتران فربه را پیش ما آوری. «حتی تاتینا باذن الله بدّنا منقیات غیر متعبات و لا مجهودات لنقسّمها علی کتاب الله و سنة نبیّه صلی الله علیه و آله؛
