• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بحر بن کعب

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


بحر بن کعب که در‌ برخی از منابع با نام ابجر بن کعب شناخته می‌شود،
[۱] شیخ مفید، محمد بن نعمان، الارشاد، ج۲، ص۱۱۰، قم، کنگره شیخ مفید، ۱۴۱۳.    
[۲] طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری باعلام الهدی، ج۱، ص۴۶۷، تهران، اسلامیه، چاپ سوم، ۱۳۹۰ق.    
یکی دیگر از سپاهیان عمر بن سعد بود که در‌ کربلا حضور یافت و علیه فرزند رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) شمشیر کشید.


نقل شده که او در‌ عصر روز عاشورا، با شمشیر به سوی امام حسین (علیه‌السّلام) حمله‌ور شد. عبدالله بن حسن (علیه‌السّلام) به حمایت از عموی خود، دستش را سپر قرار داد و به بحر گفت: «ای پسر زن ناپاک! می‌خواهی عمویم را بکشی؟» در‌ این هنگام بحر شمشیر خود را فرود آورد، ضربت شمشیر دست او را قطع کرده و آن را به پوست آویزان کرد، پس او فریاد زد: «ای مادر!»
امام حسین (علیه‌السّلام) عبدالله را در‌ آغوش کشید و او را به سینه چسبانید تا اینکه سرانجام عبدالله بر روی سینه امام حسین (علیه‌السّلام) جان داد.
[۳] شیخ مفید، محمد بن نعمان، الارشاد، ج۲، ص۱۱۰، قم، کنگره شیخ مفید، ۱۴۱۳.    
[۴] ابن اثیر، علی بن ابی الکرم، الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۷۷، بیروت، دارصادر-داربیروت، ۱۹۶۵.    
[۵] طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری باعلام الهدی، ج۵، ص۴۶۷، تهران، اسلامیه، چاپ سوم، ۱۳۹۰ق.    


بحر بن کعب از کسانی است که پس از شهادت اباعبدالله (علیه‌السّلام) دست به غارت شلوار، لباسها و وسایل ایشان زد
[۶] بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، تحقیق محمد باقر محمودی، ج۳، ص۲۰۲، بیروت، دارالتعارف، چاپ اول، ۱۹۷۷.    
[۷] طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک (تاریخ الطبری)، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، ج۴، ص۳۴۵، بیروت، دارالتراث، چاپ دوم، ۱۹۶۷.    
[۸] شیخ مفید، محمد بن نعمان، الارشاد، ج۲، ص۱۱۱، قم، کنگره شیخ مفید، ۱۴۱۳.    
[۹] ابن اثیر، علی بن ابی الکرم، الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۷۷، بیروت، دارصادر-داربیروت، ۱۹۶۵.    
و لباس کهنه‌ای که امام (علیه‌السّلام) به تن کرده بود را از بدن حضرت (علیه‌السّلام) بیرون آورد و امام (علیه‌السّلام) را برهنه بر روی زمین رها کرد.
[۱۰] سید بن طاوس، الملهوف علی قتلی الطفوف، ص۱۷۴، تهران، جهان، ۱۳۴۸ش.    


پس از واقعه کربلا بحر به مرضی سخت مبتلا شد به گونه‌ای که دستانش در‌ زمستان خشک می‌شد و در‌ تابستان به شدت مرطوب می‌گشت و از آن خون و چرک بیرون می‌آمد وضع بر همین منوال بود تا اینکه سرانجام بر اثر این بیماری جان سپرد.
[۱۱] طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک (تاریخ الطبری)، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، ج۴، ص۳۴۵، بیروت، دارالتراث، چاپ دوم، ۱۹۶۷.    
[۱۲] شیخ مفید، محمد بن نعمان، الارشاد، ج۲، ص۱۱۱، قم، کنگره شیخ مفید، ۱۴۱۳.    
[۱۳] ابن اثیر، علی بن ابی الکرم، الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۷۷، بیروت، دارصادر-داربیروت، ۱۹۶۵.    
[۱۴] طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری باعلام الهدی، ج۱، ص۴۶۸، تهران، اسلامیه، چاپ سوم، ۱۳۹۰ق.    


۱. ↑ شیخ مفید، محمد بن نعمان، الارشاد، ج۲، ص۱۱۰، قم، کنگره شیخ مفید، ۱۴۱۳.    
۲. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری باعلام الهدی، ج۱، ص۴۶۷، تهران، اسلامیه، چاپ سوم، ۱۳۹۰ق.    
۳. ↑ شیخ مفید، محمد بن نعمان، الارشاد، ج۲، ص۱۱۰، قم، کنگره شیخ مفید، ۱۴۱۳.    
۴. ↑ ابن اثیر، علی بن ابی الکرم، الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۷۷، بیروت، دارصادر-داربیروت، ۱۹۶۵.    
۵. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری باعلام الهدی، ج۵، ص۴۶۷، تهران، اسلامیه، چاپ سوم، ۱۳۹۰ق.    
۶. ↑ بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، تحقیق محمد باقر محمودی، ج۳، ص۲۰۲، بیروت، دارالتعارف، چاپ اول، ۱۹۷۷.    
۷. ↑ طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک (تاریخ الطبری)، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، ج۴، ص۳۴۵، بیروت، دارالتراث، چاپ دوم، ۱۹۶۷.    
۸. ↑ شیخ مفید، محمد بن نعمان، الارشاد، ج۲، ص۱۱۱، قم، کنگره شیخ مفید، ۱۴۱۳.    
۹. ↑ ابن اثیر، علی بن ابی الکرم، الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۷۷، بیروت، دارصادر-داربیروت، ۱۹۶۵.    
۱۰. ↑ سید بن طاوس، الملهوف علی قتلی الطفوف، ص۱۷۴، تهران، جهان، ۱۳۴۸ش.    
۱۱. ↑ طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک (تاریخ الطبری)، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، ج۴، ص۳۴۵، بیروت، دارالتراث، چاپ دوم، ۱۹۶۷.    
۱۲. ↑ شیخ مفید، محمد بن نعمان، الارشاد، ج۲، ص۱۱۱، قم، کنگره شیخ مفید، ۱۴۱۳.    
۱۳. ↑ ابن اثیر، علی بن ابی الکرم، الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۷۷، بیروت، دارصادر-داربیروت، ۱۹۶۵.    
۱۴. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری باعلام الهدی، ج۱، ص۴۶۸، تهران، اسلامیه، چاپ سوم، ۱۳۹۰ق.    


سایت پژوهه، برگرفته از مقاله «قاتلان امام حسین (علیه‌السّلام)»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۳/۶.    



جعبه ابزار