• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

جود

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



جود صفت نیکو است و در روایات به آن توصیه شده است. این عنوان به مناسبت در باب زکات و صوم به کار رفته است.




جود به معنای بخشش و مقابل بخل می‌باشد. از واژه جود به بخشش، بخشندگی، سخاوت، سخاء و سماحت نیز تعبیر آورده می شود.



برخى، جود را غیر از سخاوت دانسته و در تفاوت آن دو با یکدیگر گفته‏اند:
جود بخشیدن قبل از سؤال است؛ لیکن سخاوت، عطا کردن بعد از سؤال مى‏باشد. برخى دیگر گفته‏اند: جود، صفتى ذاتى و سخاوت صفتى اکتسابى است. از این رو، به خداوند جواد گفته مى‏شود، لیکن سخى اطلاق نمى‏گردد؛ زیرا خداوند نعمتهایش را پیش از آنکه بندگان سؤال کنند به آنان عطا مى‏کند.
[۱] لتحفة السنیة ص۶۴-۶۵.

صفت جود از صفات بسیار با فضیلت است؛ زیرا در پرتو آن نیاز مؤمنى رفع مى‏شود. در روایتى از رسول گرامى اسلام صلّى اللَّه علیه و آله آمده است: «خداوند جواد و بخشنده است و جود را دوست مى‏دارد». بسیار جود کردن در ماه رمضان مستحب است.
[۲] منتهى المطلب ج۹، ص۴۴۷-۴۴۸.
در روایتى از امام کاظم علیه السّلام آمده است: «جواد کسى است که آنچه خداوند از اموال، همچون زکات و خمس بر او واجب کرده، مى‏پردازد».


 
۱. لتحفة السنیة ص۶۴-۶۵.
۲. منتهى المطلب ج۹، ص۴۴۷-۴۴۸.
۳. وسائل الشیعة ج۹، ص۱۶.    




فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۳، ص۱۳۷.    



جعبه ابزار