• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بصائر (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



بصائر (قرآن)، یکی از اسامی قرآن است.



«بصائر» جمع بصیرت به معنای بینش است و بر چیزهایی مانند «دلیل و پند» اطلاق می‌شود که باعث بینش عقل و دل می‌شوند.


«بصائر» یکی از اسامی قرآن است: (قد جاءکم بصآئر من ربکم...) ؛ "به راستی رهنمودهایی از جانب پروردگارتان برای شما آمده است". .


قرآن کریم از این نظر «بصائر» نامیده شده است که به انسان توانایی درک حقایق عالم را ارزانی داشته، به او امکان می‌دهد راه هدایت را ببیند و باطل را جدا کند و بشناسد تا در اندیشه‌های خود دچار اشتباه و انحراف نشود. و به همین دلیل نیز نام دیگر قرآن را «تبصره» گفته‌اند: (تبصرة وذکری لکل عبد منیب)؛ "(تا) برای هر بنده توبه کاری بینش افزا و پندآموز باشد".
[۵] راغب اصفهانی، حسین بن محمد، - ۵۰۲ق، المفردات فی غریب القرآن، ص۴۹.
[۶] ابن منظور، محمد بن مکرم، ۶۳۰ - ۷۱۱ق، لسان العرب، ج۱، ص۴۶۴.
[۷] قرشی بنابی، علی اکبر، ۱۳۰۷ -، قاموس قرآن، ص۲۹۵.
[۸] حمد، غانم قدوری، الدراسات الصوتیة عندعلماءالتجوید، ج۱، ص۴۶۴.
[۹] مصباح، محمد تقی، ۱۳۱۳ -، قرآن شناسی، ج۱، ص۴۵.



۱. انعام/سوره۶، آیه۱۰۴.    
۲. اعراف/سوره۷، آیه۲۰۳.    
۳. جاثیه/سوره۴۵، آیه۲۰.    
۴. ق/سوره۵۰، آیه۸.    
۵. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، - ۵۰۲ق، المفردات فی غریب القرآن، ص۴۹.
۶. ابن منظور، محمد بن مکرم، ۶۳۰ - ۷۱۱ق، لسان العرب، ج۱، ص۴۶۴.
۷. قرشی بنابی، علی اکبر، ۱۳۰۷ -، قاموس قرآن، ص۲۹۵.
۸. حمد، غانم قدوری، الدراسات الصوتیة عندعلماءالتجوید، ج۱، ص۴۶۴.
۹. مصباح، محمد تقی، ۱۳۱۳ -، قرآن شناسی، ج۱، ص۴۵.
۱۰. زرکشی، محمد بن بهادر، ۷۴۵ - ۷۹۴ق، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۱، ص۲۸۱.    
۱۱. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۱، ص۱۸۰.    
۱۲. طباطبایی، محمد حسین، ۱۲۸۱ - ۱۳۶۰، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۷، ص۳۰۲.    
۱۳. مکارم شیرازی، ناصر، ۱۳۰۵ -، تفسیر نمونه، ج۵، ص۳۸۹.    
۱۴. طبرسی، فضل بن حسن، ۴۶۸ - ۵۴۸ق، مجمع البیان فی تفسیرالقرآن، ج۴، ص۱۲۹.    



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «بصائر (قرآن)».    



جعبه ابزار