عنوان بقا بر جنابت در کلمات فقها، در مورد باقى ماندن مکلّف بر جنابت در شب ماه رمضان تا بعد از طلوع فجر یا هر شبى دیگر که تصمیم دارد فرداى آن را روزه بگیرد، به کار رفته واز آن در باب صوم سخن گفته شده است.
ونیز کسى که نزدیک طلوع فجر- به‌گونه‌اى که زمان براى غسل و تیمّم نمانده باشد- به عمد خود را جنب کرده حکم بقاى عمدى بر جنابت را دارد ولى اگر وقت براى تیمّم باشد وفرد جنب با تیمّم وارد صبح شود صحّت روزه‌اش محلّ اختلاف است.
۱) بقاى غیر عمدى بر جنابت- مانند کسى که محتلم شده وتا طلوع فجر از خواب بیدار نشده است- موجب بطلانروزه نمى‌شود مگر در قضا ى ماه رمضان. بنابر قول به بطلان در بقاى عمدى نسبت به سایر روزه‌هاى واجب آیا این حکم در بقاى غیر عمدى در روزه‌هاى یاد شده نیز سرایت مى‌کند یا نه؟ اختلاف است.
۳)اگر جنب در شب ماه رمضان بخوابد واحتمال بیدارشدن قبل از طلوع فجر را بدهد؛
الف)ودر غسل کردن پیش از اذان، تردید داشته باشد واتفاقا تا صبحبیدار نشود روزه‌اش باطل است، و واجب است قضاى آن را بگیرد،هرچند برخى در بطلانروزه و وجوب قضاى آن، تأمّل واشکال کرده‌اند.
ج) اگر با نیّت غسل، بخوابد واتفاقا تا صبح بیدار نشود روزه‌اش صحیح است؛ لیکن اگر یک بار بیدار شود ودوباره بخوابد روزه‌اش باطل وقضاى آن واجب است. برخى کفّاره را نیز واجب دانسته‌اند.
