• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بقاء

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



بَقَاء (به فتح باء و قاف) یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای ماندن، ثبات، باقی ماندن و استمرار می‌باشد که حضرت علی (علیه‌السلام) در موارد گوناگونی از این واژه استفاده نموده است.



بَقَاء (به فتح باء و قاف) به معنای ماندن آمده است.


امام (صلوات‌الله‌علیه) در بیانی می‌فرماید: «یا کمیل هلک خزّان الاموال و هم احیاء و العلماء باقون ما بقی الدهر...»


این واژه به صورت فعل، مصدر، اسم فاعل و...، پرتکرار در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۹۶، حکمت۱۴۷.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «بَقَاء»، ص۱۴۸.    






جعبه ابزار