برخی فقهاهجرت از بلاد خلاف را برای مؤمنی که نتواند نشانه‌ها و شعائرایمان را در آن جا اقامه کند درصورت امکان انتقال به بلدی دیگر که چنین محدودیتی ندارد واجب دانسته‌اند. برخی آن را به زمان حضور امام علیه السّلام و برطرف شدن تقیّه محدود کرده و در عصر غیبت و در شرایط تقیّه واجب ندانسته‌اند.
