شعائر
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
شعائر به معنی نشانه ها می باشد و به هر چیزی که
شعار و نشانه باشد اطلاق می شود.
عنوان «شعائر» با اضافه به «اللَّه» در
آیات متعدد
قرآن کریم آمده است.
در اینکه مراد از «شعائر اللَّه» چیست، دیدگاههاى مفسران مختلف است. همه
احکام و دستورهاى
خدا ى متعال؛ عبادتهایى که آشکارا و به صورت جمعى برگزار مى شود، مانند
حج؛ سرفصلهاى آیین الهى و برنامه هاى کلى و آنچه در نخستین برخورد با این آیین جلب توجه مى کند و خصوص
مناسک حج از جمله این دیدگاهها است.
کاربرد «شعائر اللَّه» در کلمات
فقها و استدلال و استناد به آن در موضوعات مختلف، مبنى بر معناى عام آن؛ یعنى معناى نخست است؛ چنان که گروهى از
مفسر ان آن را برگزیده اند.
در کلمات فقها «شعائر» با اضافه به
اسلام و
ایمان (
شیعه) نیز به کار رفته است که مراد از آن یا اعمال و مناسک مختص به اسلام، از قبیل
نماز،
روزه،
خمس،
زکات و
حج مى باشد
و یا امور مختص به
مذهب، مانند
شهادت به
ولایت در
اذان و
اقامه و بلند گفتن «بسم اللَّه» در
نماز.
در
قرآن کریم
صفا و
مروه و نیز
شترى که در
حج جهت
قربانی آورده مى شود
از «شعائر اللَّه» شمرده شده است. از عنوان یاد شده در برخى کتب نگاشته شده در
قواعد فقهی تحت عنوان «شعائر» یا «
حرمت اهانت به
محترمات» و نیز به مناسبت در ابواب مختلف
فقه، همچون
طهارت و
جهاد سخن گفته اند.
تعظیم و بزرگداشت شعائر الهى امرى
مطلوب و داراى
رجحان و به تعبیر
قرآن کریم از صفات دلهاى با
تقوا است
و چنانچه ترک آن در مراتبى که موجب
اهانت شود
واجب خواهد بود
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت ج۴،ص۶۷۹
