• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بلال (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



بلال بن ریاح حبشی، صحابی بزرگ، مؤذن و خزانه‌دار پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم بود.



براساس یک نقل، شان نزول آیه ۲۱۲ بقره: «زندگی دنیا برای کافران زینت داده شده است، از این رو افراد باایمان را (که گاهی دستشان تهی است)، مسخره می‌کنند؛ در حالی که پرهیزگاران در قیامت، بالاتر از آنان هستند؛ (چرا که ارزشهای حقیقی در آنجا آشکار می‌گردد، و صورت عینی به خود می‌گیرد؛) و خداوند، هر کس را بخواهد بدون حساب روزی می‌دهد». به مسخره کردن برخی اصحاب پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم از جمله بلال از سوی مشرکان مربوط است.
[۸] البحر المحیط، ج۹، ص۴۳۷.



و برخی مفسران، نزول آیه ۱۱ احقاف: را در پاسخ به ریشخند و سخن سران قریش دانسته‌اند که می‌گفتند: اگر در اسلام خیری بود کسانی چون بلال در گرایش به آن بر ما پیشی نمی‌گرفتند.«کافران درباره مؤ منان چنین گفتند: اگر (اسلام) چیز خوبی بود هرگز آنها بر ما پیشی نمی‌گرفتند! و چون خودشان به وسیله آن هدایت نشدند می‌گویند این یک دروغ قدیمی است!».همچنین نزول آیات ۴۹ اعراف: و ۶۲ و ۶۳ ص: «و آنها که آیات ما را تکذیب کردند، عذاب (پروردگار) بخاطر نافرمانی‌ها به آنان می‌رسد. آنها می‌گویند: «چرا مردانی را که ما از اشرار می‌شمردیم (در اینجا، در آتش دوزخ) نمی‌بینیم؟! آیا ما آنان را به مسخره گرفتیم یا (به اندازه‌ای حقیرند که) چشم‌ها آنها را نمی‌بیند؟!». درباره فرجام بد سران شرک دانسته شده که بلال و دیگر مسلمانان را مسخره می‌کردند.


براساس نقل مفسران، نزول آیه ۱۳ حجرات: «ای مردم! ما شما را از یک مرد و زن آفریدیم، و تیره‌ها و قبیله‌ها قرار دادیم، تا یکدیگر را بشناسید، ولی گرامیترین شما نزد خداوند باتقواترین شماست، خداوند دانا و خبیر است». در پی عیب‌جویی گروهی از مردم مکه درباره بلال به هنگام اذان وی در روز فتح مکه دانسته شده که خداوند، آنان را از ناسزا گفتن، عیب‌جویی و فخرفروشی به نسب و ثروت باز داشت.
[۲۱] اسباب النزول، واحدی، ص۳۳۵.



از مقاتل نقل شده است که آیه ۱۱ حجرات:
«ای کسانی که ایمان آورده‌اید نباید گروهی از مردان شما گروه دیگر را استهزا کنند، شاید آنها از اینها بهتر باشند، و نه زنانی از زنان دیگر شاید آنان بهتر از اینان باشند، و یکدیگر را مورد طعن و عیبجوئی قرار ندهید، و با القاب زشت و ناپسند یاد نکنید، بسیار بد است که بر کسی بعد از ایمان نام کفر بگذارید، و آنها که توبه نکنند ظالم و ستمگرند». درباره مورد ریشخند قرار گرفتن بلال و تنی چند از مسلمانان فقیر از سوی گروهی از بنی تمیم نازل شده است. مفسران در شان نزول آیاتی دیگر نیز از بلال یاد کرده‌اند.


۱. الطبقات، ابن سعد، ج۳، ص۱۷۴.    
۲. المعارف، ابن قتیبة الدِّینَوری، ص۱۷۶.    
۳. اسدالغابه، ابن اثیر، ج۱، ص۴۱۵     .
۴. بقره/سوره۲، آیه۲۱۲.    
۵. تفسیر نمونه، آیت الله ناصر مکارم شیرازی، ج۲، ص۹۱.    
۶. مجمع البیان، فضل بن حسن، ج۱ - ۲، ص۵۴۰ - ۵۴۱.    
۷. معالم التنزیل، البغوی، ج۱، ص۸۰.    
۸. البحر المحیط، ج۹، ص۴۳۷.
۹. احقاف/سوره۴۶، آیه۱۱.    
۱۰. تفسیر نمونه، آیت الله ناصر مکارم شیرازی، ج۲۱، ص۳۱۶.    
۱۱. تفسیر التحریروالتنویر، ابن عاشور، ج۲۲، ص ۲۶.    
۱۲. اعراف/سوره۷، آیه۴۹.    
۱۳. ص/سوره۳۸، آیه۶۲.    
۱۴. ص/سوره۳۸، آیه۶۳.    
۱۵. تفسیر نمونه، آیت الله ناصر مکارم شیرازی، ج۱۹، ص۳۲۶.    
۱۶. جامع البیان، ابوجعفر طبری، ج۲۱، ص۲۳۳.    
۱۷. مجمع البیان، فضل بن حسن، ج۸، ص۳۷۶.    
۱۸. معالم التنزیل، البغوی، ج۶، ص۸۱۱.    
۱۹. حجرات/سوره۴۹، آیه۱۳.    
۲۰. تفسیر نمونه، آیت الله ناصر مکارم شیرازی، ج۲۲، ص۱۹۶.    
۲۱. اسباب النزول، واحدی، ص۳۳۵.
۲۲. مجمع البیان، فضل بن حسن، ج۹، ص۲۳۰.    
۲۳. حجرات/سوره۴۹، آیه۱۱.    
۲۴. تفسیر نمونه، آیت الله ناصر مکارم شیرازی، ج۲۲، ص۱۷۷.    
۲۵. معالم التنزیل، البغوی، ج۱، ص۸۰.    



فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «بلال».    



جعبه ابزار