• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بهداشت‌

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



دین مبین اسلام اهمیت زیادی به بهداشت جسم و روان قائل می باشد.



این واژه، مصدر مرکب مرخّم و از دو کلمه فارسی «به» و «داشت» ساخته شده است.
[۱] لغت نامه،«بهداشت»، ج۳، ص۴۴۳۸.
بهداشت به نگاهداشتن تندرستی و حفظ صحت، معنا شده است.
[۲] فرهنگ فارسی، ج۱، ص۶۱۱،«بهداشت».
به وسایل و ابزارهای نگاهداری سلامت نیز بهداشت گفته می شود.
[۳] لغت نامه، ج۳، ص۴۴۳۸.



در اصطلاح علمی به مجموعه قابلیت های فیزیکی، احساسی، روانی و اجتماعی که انسان را با محیط زندگی خود هماهنگ می سازد بهداشت
[۴] التبیان فی دائرة المعارف قرآن کریم،صفحه ۳۵۱.
گفته می شود که با مفهوم سلامت پیوند نزدیک معنایی دارد،


بهداشت در دامنه ای بسیار گسترده، همه قلمروهای زندگی انسان را پوشش داده، به دو شاخه اصلی «زیست محیطی» و «انسانی» تقسیم می شود که در بخش نخست، بهداشت هوا و جوّ، آب ها، گیاهان، جانوران و به طور کلی بهداشت محیط طبیعی زندگی بشر را شامل می شود و در بخش دوم، بهداشت محیط انسانی زندگی بشر در دو بخش فردی و اجتماعی و از سوی دیگر جسمی و روانی از قبیل نظافت بدن، پوشاک و مسکن، تغذیه ، خانواده ، محیط شهری، صنعت و فن آوری و بهداشت صوتی و تصویری و... را دربرمی گیرد.
[۵] قضایا البیئة من منظور اسلامی،۱۲ ـ ۱۹.



به این اصطلاح در قرآن تصریح نشده است؛ اما از واژگانی چون «طیّب»، «طهور» و مشتقات آن دو و نیز « شفاء » و در نقطه مقابل، « رجس »، « نجس »، « خبیث » و دیگر کلید واژه های مقاله پلیدی در کنار کلید واژه های مربوط به مقالات « آرامش » و «اضطراب» که به مبحث بهداشت روانی مربوط می شوند و نیز عموم آیات طبیعت در ارتباط با بهداشت محیط زیست، می توان دیدگاه قرآن را در این باره جست و جو کرد. طیب به معنای هر چیز خوشایند و پاک از آلودگی،
[۶] مفردات الفاظ القرآن،«طیب»، ج۱، ص۵۲۷.
خبیث به معنای هر چیز مادی و غیر مادی که پست و ناپسند شمرده شود،
[۷] مفردات الفاظ القرآن، «خبث»، ج۱، ص۲۷۲.
رجس و نجس به معنای هرچیز آلوده و کثیف به لحاظ طبیعی، عقلی یا دینی،
[۸] مفردات الفاظ القرآن، ج۱، ص۳۴۲.
[۹] مفردات الفاظ القرآن، ج۱، ص۷۹۱.
[۱۰] ابن منظور، لسان العرب، ج۵، ص۱۴۷.
[۱۱] ابن منظور، لسان العرب، ج۱۴، ص۵۳ ـ ۵۴.
طهور مصدر دیگر طهارت که گاه در نقش صفت مشبهه می آید، به معنای پاکیزگی جسمی و روحی
[۱۲] مفردات الفاظ القرآن، ج۱، ص۵۲۶.
و شفاء به معنای رفع بیماری و بازیافتن سلامت است.


در نگاهی کلی به آیات قرآن ، بهداشت و پاکیزگی ارزشی دینی شمرده شده و نقطه مقابل آن خبیث و ناپسند نامیده شده است: «قُل لا یَستَوِی الخَبیثُ والطَّیِّب...» ، از این رو خداوند پاکیزگان را دوست دارد: «واللّهُ یُحِبُّ المُطَّهِّرین» و در مواردی به آن سفارش کرده است: «و طَهِّر بَیتِیَ لِلطّائِفین...»


خداوند از انجام هر کار زیانباری نهی کرده است: «... و لا تُلقوا بِاَیدیکُم اِلَی التَّهلُکَة...»
[۱۹] التبیان فی دائرة المعارف قرآن کریم، ج۲، ص۱۵۱.
تکالیف الهی و مسئولیتهای افراد، مشروط به عدم زیان جسمی و روحی گشته: «لاتُکَلَّفُ نَفسٌ اِلاّ وُسعَها لاتُضارَّ ولِدَةٌ بِوَلَدِها ولا مَولودٌ لَهُ بِوَلَدِه»
[۲۱] مجمع البیان، ج۲، ص۵۸۷.
[۲۲] المیزان فی تفسیر القرآن، ج۲، ص۲۴۱.
که با عنوان
[۲۳] التبیان فی دائرة المعارف قرآن کریم،صفحه ۳۵۲.
قاعده «لاضرر و لا ضرار» در فقه مورد بحث قرار می گیرد.
[۲۴] القواعد الفقهیه، ج۱، ص۲۱۱.



مفهوم محسوس طهارت، در قرآن عمومیت یافته، شامل معنویات و معقولات شده و تعابیری چون قدس و سبحان به این بخش ارتباط دارند. شریعت اسلام هر دو بخش طهارت را مد نظر قرار داده و در شرع قانونمند ساخته و به احکامی در ارتباط با اجتناب از نجاسات و ناپاکی ها و بیان راه های پاکی مانند غسل و وضو اشاره کرده و در رأس همه طهارت ها مفهوم توحید و طهارت های اخلاقی قرار دارد. قرار گرفتن طهارت در کنار توبه : «اِنَّ اللّهَ یُحِبُّ التَّوّ بینَ و یُحِبُّ المُتَطَهِّرین» وحدت سیاقی ایجاد کرده است؛ زیرا توبه به معنای رجوع به سوی خداوند و طهارت به معنای جدا شدن از ناپاکی و بازیابی پاکی است و روشن است که این دو معنا در خصوص اوامر و نواهی الهی کاملا مطابق است، بنابراین تعبیر مطلق آیه نشان می دهد که خداوند تمام انواع پاکیزگی را دوست دارد، پس استغفار و پاکی اعتقادات و شست و شوی جسمی و بدنی و اعمال صالح و علوم حق همگی در بهداشت زندگی انسان نقش ایفا می کنند. نکته قابل توجه آن که تفکیک کامل بهداشت جسمی و روحی از یکدیگر بر اثر نگاه یکپارچه قرآن به انسان و غلبه رویکرد هدایتی بر آن چندان آسان نیست، با این حال امکان بازشناسی دو جنبه مذکور در آیات مربوط منتفی نیست.


(۱) قرآن کریم.
(۲) فرهنگ فارسی.
(۳) لغت نامه.
(۴) قضایا البیئة من منظور اسلامی.
(۵) مفردات الفاظ القرآن.
(۶) ابن منظور، لسان العرب.
(۷) المبسوط فی فقه الامامیه.
(۸) التبیان فی دائرة المعارف قرآن کریم.
(۹) مجمع البیان.
(۱۰) المیزان فی تفسیر القرآن.
(۱۱) القواعد الفقهیه.
(۱۲) Britannica: Health.


۱. لغت نامه،«بهداشت»، ج۳، ص۴۴۳۸.
۲. فرهنگ فارسی، ج۱، ص۶۱۱،«بهداشت».
۳. لغت نامه، ج۳، ص۴۴۳۸.
۴. التبیان فی دائرة المعارف قرآن کریم،صفحه ۳۵۱.
۵. قضایا البیئة من منظور اسلامی،۱۲ ـ ۱۹.
۶. مفردات الفاظ القرآن،«طیب»، ج۱، ص۵۲۷.
۷. مفردات الفاظ القرآن، «خبث»، ج۱، ص۲۷۲.
۸. مفردات الفاظ القرآن، ج۱، ص۳۴۲.
۹. مفردات الفاظ القرآن، ج۱، ص۷۹۱.
۱۰. ابن منظور، لسان العرب، ج۵، ص۱۴۷.
۱۱. ابن منظور، لسان العرب، ج۱۴، ص۵۳ ـ ۵۴.
۱۲. مفردات الفاظ القرآن، ج۱، ص۵۲۶.
۱۳. مائده/سوره۵، آیه۱۰۰.    
۱۴. اعراف/سوره۷،آیه۱۵۷    
۱۵. توبه/سوره۹، آیه۱۰۸.    
۱۶. حج/سوره۲۲، آیه۲۶.    
۱۷. بقره/سوره۲، آیه۱۹۵.    
۱۸. المبسوط فی فقه الامامیه، ج۶، ص۲۸۵.    
۱۹. التبیان فی دائرة المعارف قرآن کریم، ج۲، ص۱۵۱.
۲۰. بقره/سوره۲، آیه۲۳۳.    
۲۱. مجمع البیان، ج۲، ص۵۸۷.
۲۲. المیزان فی تفسیر القرآن، ج۲، ص۲۴۱.
۲۳. التبیان فی دائرة المعارف قرآن کریم،صفحه ۳۵۲.
۲۴. القواعد الفقهیه، ج۱، ص۲۱۱.
۲۵. المیزان فی تفسیر القرآن، ج۲، ص۲۰۹ ۲۱۰.    
۲۶. بقره/سوره۲، آیه۲۲۲.    
۲۷. المیزان فی تفسیر القرآن، ج۲، ص۲۱۱ ۲۱۲.    



دانشنامه موضوعی قرآن کریم    



جعبه ابزار