بو (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
به آنچه به وسیله
بینی
و
حس
شامه
احساس میشود بو گفته میشود.
فهرست مندرجات
۱ - معنای کلمه
۲ - بو در فقه
۳ - عناوین مرتبط
۴ - پانویس
۵ - منبع
۱ - معنای کلمه
[
ویرایش
]
در فرهنگ فارسی معین نیز آمده است: به آنچه به وسیله
بینی
و
حس
شامه
احساس میشود بو گفته میشود.
[۱]
. فرهنگ فارسی معین، ج۱، ص۵۹۶، «بو».
در این مدخل از واژه «ریح» استفاده شده است.
[۲]
مفردات، راغب اصفهانی، ج۱، ص۲۰۶.
۲ - بو در فقه
[
ویرایش
]
بو،
رایحه
قابل استشمام را گویند. از آن در بابهای
طهارت
،
صلات
،
صوم
،
اعتکاف
،
حج
،
تجارت
،
نکاح
و
حدود
سخن رفته است.
[۳]
فرهنگ فقه فارسی، مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی، ج۲، ص۱۴۵.
۳ - عناوین مرتبط
[
ویرایش
]
بوی آبهای بهشت
،
بوی انسان
،
بوی بد
،
بوی پیراهن یوسف
،
بوی ریحان بهشتی
،
بوی شرابهای بهشتی
،
بوی یوسف علیهالسلام
،
درخت خوش بو
،
گیاهان خوش بو
.
۴ - پانویس
[
ویرایش
]
۱.
↑
. فرهنگ فارسی معین، ج۱، ص۵۹۶، «بو».
۲.
↑
مفردات، راغب اصفهانی، ج۱، ص۲۰۶.
۳.
↑
فرهنگ فقه فارسی، مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی، ج۲، ص۱۴۵.
۵ - منبع
[
ویرایش
]
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «بو».
درج مطلب
درباره ما
صفحه نخست
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی فقه
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیتست
راهنمای تصویری
ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری
العربیة
|
اردو
|
Türkçe
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
پیشرفته
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحه نخست
درج مطلب
آخرین مطالب اضافه شده
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی فقه
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیتست
راهنمای تصویری