• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بوی بد (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



قرآن مى فرماید: «خلقه من تراب» : آدم را از خاک خلق کرد چیزى که هست خاک مذکور را گل کرد، همچنانکه فرموده : «و خلقته من طین» : تو آدم را از گل آفریدى، آنگاه آن گل را گذاشت تا متعفن شد، همچنانکه فرموده «من حماء مسنون» : آدمى را از گل گندیده خلق کردم آنگاه آن گل را گذاشت تا خشک شد، «من صلصال» : از گل خشکیده.



قرآن می فرماید، لجن بدبو، عنصر مادی خلقت آدم علیه السلام بوده است: «ولقد خلقنا الانسـن من صلصـل من حما مسنون...» ما انسان را از کل خشکیده ای که از گل بدبوی (تیره رنگی) گرفته شده بود، آفریدیم.

۱.۱ - معنای حما

راغب در خصوص کلمه «حما» گفته : حما و حماءة گلى سیاه و متعفن است . و در باره این آیه : «من حماء مسنون» گفته : بعضیها گفته اند یعنى لایه اى متغیر. و در خصوص «لم یتسنه» گفته : معنایش این است که «لم یتغیر» : متغیر نشده و در باره «هاى» آخر آن گفته که هاى استراحت است.

۱.۲ - خلقت نوع انسان

و مقصود از اینکه فرمود: «و لقد خلقنا الانسان» ابتداى خلقت انسان است ، به دلیل اینکه در جاى دیگر در باره خلقت آدمى از گل مى فرماید: «و بدء خلق الانسان من طین ثم جعل نسله من سلالة من ماء مهین» بنا بر این ، آیه شریفه خلقت نوع انسان را بیان مى کند، زیرا خلق کردن اولین موجودى که بقیه افرادش از آن منشعب مى شوند در حقیقت خلق کردن همه آنها است.

۱.۳ - گل گندیده

در مجمع البیان مى گوید: اصل آدم از خاک بوده چون قرآن مى فرماید: «خلقه من تراب» : آدم را از خاک خلق کرد چیزى که هست خاک مذکور را گل کرد، همچنانکه فرموده : «و خلقته من طین» : تو آدم را از گل آفریدى، آنگاه آن گل را گذاشت تا متعفن شد، همچنانکه فرموده «من حماء مسنون» : آدمى را از گل گندیده خلق کردم آنگاه آن گل را گذاشت تا خشک شد، «من صلصال» : از گل خشکیده. بنا بر این تناقضى در این تعبیرهاى مختلف قرآن نیست ، زیرا حالات مختلف مبدأ خلقت آدمى را بیان مى کند.
«.. انی خــلق بشرا من صلصـل من حما مسنون».من بشر را از گل خشکیده ای که از گل بدبویی گرفته شده بود خلق می کنم.
«قال لم اکن لاسجد لبشر خلقته من صلصـل من حما مسنون»، گفت من هرگز برای بشری که او را از خاک خشکیده‌ای که از گل بدبوئی گرفته شده است آفریده‌ای سجده نخواهم کرد!.


قرآن در مورد غروب خورشید در چشمه‌ای دارای گل سیاه بدبو، در نگاه ذوالقرنین چنین می فرماید: «حتی اذا بلغ مغرب الشمس وجدها تغرب فی عین حمئة...»، تا به غروبگاه آفتاب رسید (در آنجا) احساس کرد که خورشید در چشمه (یا دریا ) ی - تیره و گل آلودی فرو می‌رود، ...

۲.۱ - معنای حمئة

«حمئة» به معنای گل سیاه بدبوست.


۱. حجر/سوره۱۵، آیه۲۶.    
۲. مفردات، راغب اصفهانی، ج۱، ص۱۳۳.    
۳. ترجمه تفسیر المیزان، علامه طباطبائی، ج۱۲، ص۲۲۲.    
۴. ترجمه تفسیر المیزان، علامه طباطبائی، ج۱۲، ص۲۲۲.    
۵. مجمع البیان، شیخ طبرسی، ج۶، ص۱۱۳.    
۶. ترجمه تفسیر المیزان، علامه طباطبائی، ج۱۲، ص۲۲۳.    
۷. حجر/سوره۱۵، آیه۲۸.    
۸. تفسیر نمونه، مکارم شیرازی، ج۱۱، ص۶۸.    
۹. حجر/سوره۱۵، آیه۳۳.    
۱۰. تفسیر نمونه، مکارم شیرازی، ج۱۱، ص۶۹.    
۱۱. کهف/سوره۱۸، آیه۸۶.    
۱۲. ترجمه تفسیر المیزان، علامه طباطبائی، ج۱۳، ص۴۹۹.    
۱۳. تفسیر نمونه، مکارم شیرازی، ج۱۲، ص۵۲۷.    
۱۴. مجمع البیان، ج۶، ص۳۷۹.    



فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «بوی بد».    



جعبه ابزار