• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تعارض اطلاق بدلی و اطلاق شمولی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



تعارض اطلاق بدلی و شمولی، تنافی میان مدلول مطلق بَدَلی و مطلق شمولی را می‌گویند.



تعارض اطلاق بدلی و شمولی، از اقسام تعارض ادله لفظی و به معنای تنافی میان مدلول دو دلیل مطلقی است که اطلاق یکی بدلی حکم به فرد نامعین از افراد طبیعت تعلق گرفته و اطلاق دیگری شمولی حکم به تمام افراد طبیعت تعلق گرفته می‌باشد.


مانند: تعارض «اکرم عالما» با «لاتکرم الفاسق» که نسبت میان این دو عموم و خصوص من وجه و محل تلاقی آنها، عالم فاسق است.


در تعارض اطلاق بدلی با اطلاق شمولی ، درباره این که کدام یک بر دیگری مقدم است، میان اصولیون اختلاف وجود دارد؛ برخی هم چون مرحوم « شیخ انصاری ». و « محقق نایینی » معتقدند اطلاق شمولی مقدم است، برخی دیگر همچون مرحوم « آخوند » در « کفایة الاصول »
[۳] آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، کفایة الاصول، ص۲۹۲.
اعتقاد دارند هیچ یک از آن دو بر دیگری رجحان ندارد.


۱. حکیم، محمد سعید، المحکم فی اصول الفقه، ج۶، ص۹۲.    
۲. نائینی، محمد حسین، فوائد الاصول، ج۴، ص۷۳۲.    
۳. آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، کفایة الاصول، ص۲۹۲.
۴. صدر، محمد باقر، بحوث فی علم الاصول، ج۷، ص۲۸۳.    
۵. عراقی، ضیاء الدین، نهایة الافکار، ج۴، جزء ۲، ص۱۴۹.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، انوار الاصول، ج۳، ص۵۱۲.    
۷. سبحانی تبریزی، جعفر، المحصول فی علم الاصول، ج۴، ص۴۴۷.    



فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «تعارض اطلاق بدلی و شمولی».



جعبه ابزار