• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تعلم (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



تعلم به معنای آموختن، دانش آموختن و یاد گرفتن است.
[۱] . فرهنگ فارسی، ج۱، ص۱۱۰۳، «تعلم».




فراگیری اسمای الهی از سوی آدم علیه السلام، موجب امر خداوند به سجده فرشتگان بر وی شد.
وعلم ءادم الاسماء کلها ثم عرضهم علی الملـئکة فقال انبـونی باسماء هـؤلاء ان کنتم صـدقین.(سپس علم اسماء (علم اسرار آفرینش و نامگذاری موجودات) را همگی به آدم آموخت. بعد آنها را به فرشتگان عرضه داشت و فرمود: «اگر راست می‌گویید، اسامی اینها را به من خبر دهید! » )واذ قلنا للملـئکة اسجدوا لادم فسجدوا الا ابلیس ابی واستکبر وکان من الکـفرین.(و (یاد کن) هنگامی را که به فرشتگان گفتیم: «برای آدم سجده و خضوع کنید!» همگی سجده کردند؛ جز ابلیس که سر باز زد، و تکبر ورزید، (و به خاطر نافرمانی و تکبرش) از کافران شد.)


آداب تعلم (قرآن)؛ اهداف تعلم‌(قرآن)؛ تعلم سحر (قرآن)؛ سفر برای تعلم (قرآن)؛ محرومیت از تعلم (قرآن).


۱. . فرهنگ فارسی، ج۱، ص۱۱۰۳، «تعلم».
۲. بقره/سوره۲، آیه۳۱.    
۳. بقره/سوره۲، آیه۳۴.    



فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «تعلم».    



جعبه ابزار