منظور از تفحّج گشاده داشتن پاها یا دور نگاه داشتن پاشنهها از هم با نزدیک کردن سینه پاها به یکدیگر هنگام ایستادن یا راه رفتن است. به این حالت «فَحَج» و به فرد دارای آن «اَفْحَج» گفته میشود. این عنوان به مناسبت در بابهای صلات، تجارت و دیات به کار رفته است.
اگر بر تفحّج در حال قیام نماز، عنوان ایستادن صدق نکند موجب بطلان نماز است مگر آنکه نماز گزارمضطرّ به این کار باشد که در این صورت جایز، بلکه بر نشسته خواندن نماز مقدّم است.
