• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تفخیم‌

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



تَفخیم به معنای درشت و محکم ادا کردن حرف می باشد و از آن به مناسبت در باب صلات سخن رفته است.




تفخیم به مفهوم نخست از اصطلاحات علم تجوید و عبارت است از تلفّظ درشت و محکم حرف؛ به‏گونه‏ای که هنگام ادا دهان از صدای آن پر شود. این صفت برای حروف استعلاء (خ، ص، ض، ط، ظ، ع، ق) و نیز برای دو حرف «ل» و «ر» ذکر شده است.



رعایت تفخیم در نماز همانند دیگر صفات حروف ـ که موجب نیکو شدن قرائت و تجوید می‏گردد ـ واجب نیست؛ لیکن مستحب است. برخی در استحباب آن نیز اشکال کرده‏اند.
در خصوص تکبیرة الاحرام، برخی فقها رعایت تفخیم در «ل» لفظ جلاله «اللّه» و «ر» در «اکبر» را احتیاط مستحب و برخی سزاوار دانسته‏اند.


 
۱. العروة الوثقی، ج۲، ص۴۶۵.    
۲. منهاج الصالحین(خوئی)، ج۱، ص۱۵۸.    




فرهنگ فقه اهل بیت مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۲، ص۵۵۸.    



جعبه ابزار