تفسیر امام باقر از آیه ۴ سوره مسد
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
تفسیر امام باقر از آیه ۴ سوره مسد، از مباحث مرتبط به
احادیث تفسیری اهل بیت (علیهم‌السّلام) می‌باشد. مفهوم کلی
سوره مسد هشدار به دشمنان
اسلام و بیان سرگذشت عبرت‌آموز
ابولهب و همسرش است که فرجام عذاب‌آلودی دارند. در احادیث تفسیری
امام باقر از آیه چهارمسوره مسد، به مخالفت‌ها و آزار و اذیتهای شدید دشمنان صدر اسلام با
پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و
دین اسلام، نکوهش دشمنان پیامبر و حمایت خداوند از ایشان اشاره شده است.
(وَ امْرَاَتُهُ حَمَّالَةَ الْحَطَبِ) و زنش آن هیمه کش [
آتش فروز]
•
«عَنْ جَابِرِ بْنِ یَزِیدٍ عَنْ اَبِی‌جَعْفَرٍ (علیه‌السّلام) قَالَ: صَلَّی رَسُولُ اللَّهِ (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) لَیْلَهًًْ فَقَرَاَ تَبَّتْ یَدَا اَبِی لَهَبٍ فَقِیلَ لِاُمِّ جَمِیلٍ امْرَاَهًِْ اَبِی لَهَبٍ اِنَّ مُحَمَّداً (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) لَمْ یَزَلِ الْبَارِحَهًَْ یَهْتِفُ بِکِ وَ بِزَوْجِکِ فِی صَلَاتِهِ، فَخَرَجَتْ تَطْلُبُهُ وَ هِیَ تَقُولُ: لَئِنْ رَاَیْتُهُ لَاُسْمِعَنَّهُ وَ جَعَلَتْ تُنْشِدُ: مَنْ اَحَسَّ لِی مُحَمَّداً (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، فَانْتَهَتْ اِلَی النَّبِیِّ (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) وَ اَبُو بَکْرٍ جَالِسٌ مَعَهُ اِلَی جَنْبِ حَائِطٍ، فَقَالَ اَبُوبَکْرٍ: یَا رَسُولَ اللَّهِ (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) لَوْ تَنَحَّیْتَ، هَذِهِ اُمُّ جَمِیلٍ وَ اَنَا خَائِفٌ اَنْ تُسْمِعَکَ مَا تَکْرَهُهُ، فَقَالَ: اِنَّهَا لَمْ تَرَنِی وَ لَنْ تَرَانِی، فَجَاءَتْ حَتَّی قَامَتْ عَلَیْهِمَا، فَقَالَتْ: یَا اَبَابَکْرٍ رَاَیْتَ مُحَمَّداً؟ فَقَالَ: لَا، فَمَضَتْ، قَالَ اَبُوجَعْفَرٍ (علیه‌السّلام): ضُرِبَ بَیْنَهُمَا حِجَابٌ اَصْفَرُ.»جابر بن یزید از
امام باقر (علیه‌السّلام) نقل کرده است که فرمود: شبی رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)
نماز به‌جا آورد و تَبَّتْ یَدا اَبِی‌لَهَبٍ وَ تَبَّ را قرائت فرمود. به
امّ جمیل، همسر ابولهب، گفتند: دیشب محمّد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) پی درپی تو و شوهرت را در نمازش نکوهش می‌کرد. امّ‌جمیل درپی حضرت بیرون شد و می‌گفت: «اگر او را ببینم، به او خواهم گفت». او بانگ می‌زد: «چه کسی محمّد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) را به من نشان می‌دهد»؟ سرانجام به پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) رسید، حال آنکه
ابوبکر نزد ایشان کنار دیواری نشسته بود. ابوبکر عرض کرد: «ای رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) ! خم شو، این امّ جمیل است و من می‌ترسم سخنی ناپسند به شما بگوید». حضرت (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود: «او مرا نمی‌بیند و نخواهد دید». امّ جمیل سر رسید و بالای سر ایشان ایستاد و گفت: «ای ابوبکر! محمّد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) را ندیدی»؟ گفت: «نه»، آنگاه اُمّ‌جمیل رفت. حضرت
امام محمّد باقر (علیه‌السّلام) فرمود: «پرده‌ای زرد میان آن دو زده شد».
• مراد خانی، کاظم، بحار الانوار فی تفسیر الماثور للقرآن.
