• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تقوا و وعیدهای خدا (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



خداوند در قرآن در چند مورد وعده هایی داده است که تشریح این وعده ها و هشدارها باعث پیدایش تقوا در انسان می‌گردد.



یکی از عواملی که باعث پیدایش تقوا در انسان می‌گردد تشریح هشدارهای خداوند می‌باشد.
«وکذلک انزلنـه قرءانـا عربیـا وصرفنا فیه من الوعید لعلهم یتقون...؛ و اين گونه آن را (به صورت‌) قرآنى عربى نازل كرديم، و در آن از انواع هشدارها سخن آورديم، شايد آنان راه تقوا در پيش گيرند، يا (اين كتاب‌) پندى تازه براى آنان بياورد».
آیات فوق در واقع اشاره اى است به مجموع آنچه در آیات قبل پیرامون مسائل تربیتى مربوط به قیامت و وعد و وعید آمده است .
مى فرماید: (این گونه ما آن را به صورت قرآنى عربى (فصیح و گویا) نازل کردیم و انواع تهدیدها را به عبارات و بیانات مختلف بیان نمودیم، شاید آنها تقوى پیشه کنند یا لااقل تذکرى براى آنها گردد.

۱.۱ - دیدگاه علامه طباطبائی

جمله (قرآنا عربیا) حال از ضمیر در جمله (انزلناه) است و کلمه (صرفنا) از تصریف به معناى گردانیدن از حالى به حال دیگر است و معناى آیه چنین مى شود که : ما اینطور و به این نحو از بیان معجزه آسا، کتاب را نازل کردیم در حالى که قرآنى است خواندنى و عربى و در آن بعضى از وعیدهاى گوناگون را که به کفار دادیم ذکر نمودیم. و جمله (لعلهم یتقون او یحدث لهم ذکرا) از نظر مطلب نظیر جمله سابق است که مى فرمود: (لعله یذکر او یخشى) چیزى که هست در آن جمله، (ذکر) در برابر (خشیت) قرار گرفته بود و در این جمله ذکر در مقابل (تقوى) قرار گرفته و از همین جا آدمى مى خواهد بگوید مراد از تقوى در این جا پرهیز از عناد و لجاج با خدا است که لازمه خوف و خشیت و احتمال ضرر است نه آن تقوایى که مترتب بر ایمان است و عبارت است از عمل به طاعات و اجتناب از سیئات و مراد از احداث ذکر براى آنان حصول تذکر است در ایشان و با این بیان مقابله میان ذکر و تقوى بدون هیچ زحمتى تمام و موجه مى شود. و معناى آیه این است که ما این چنین کتاب را خواندنى و عربى نازل کردیم و در آن به عبارات گوناگون و عیدهایى به کار بردیم تا شاید تقوى کنند و یا ذکرى برایشان حادث شود یعنى شاید احتمال خطرى در دلهایشان راه یابد و احتمال دهند که این قرآن حق است و در دشمنى با حق خطر هست و در نتیجه خشیتى در دلشان بیفتد و دنبال آن دست از دشمنى با خدا بر دارند و یا مستقیما یاد حق در دلشان راه یافته بدان معتقد گردند.


۱. طه/سوره۲۰، آیه۱۱۳.    
۲. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۳، ص۳۱۰.    
۳. طباطبایی، سید محمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۲۹۹.    



فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «تقوا و وعیدهای خدا»    



جعبه ابزار