تهدید استهزاگران (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
خداوند، استهزاگران
مؤمنان داوطلب در پرداخت
صدقه را، به
عذاب دردناک
تهدید کرده است.
الذین یلمزون المطوعین من المؤمنین فی الصدقـت والذین لا یجدون الا جهدهم فیسخرون منهم سخر الله منهم ولهم عذاب الیم.(آنهایی که از
مؤمنان اطاعت کار، در صدقاتشان عیبجویی می‌کنند، و کسانی را که (برای
انفاق در راه خدا) جز به مقدار (ناچیز) توانائی خود دسترسی ندارند،
مسخره می‌نمایند، خدا آنها را مسخره می‌کند؛ (و
کیفر استهزاکنندگان را به آنها می‌دهد؛) و برای آنها
عذاب دردناکی است!)
خداوند، نسبت به استهزاگران
آیات الهی، از
عذاب سخت
جهنم هشدار داده است.
ومن الناس من یشتری لهو الحدیث لیضل عن سبیل الله بغیر علم ویتخذها هزوا اولـئک لهم عذاب مهین(و بعضی از مردم سخنان بیهوده را می‌خرند تا مردم را از روی نادانی، از راه خدا گمراه سازند و آیات الهی را به
استهزا گیرند؛ برای آنان عذابی خوارکننده است!)
واذا تتلی علیه ءایـتنا ولی مستکبرا کان لم یسمعها کان فی اذنیه وقرا فبشره بعذاب الیم.(و هنگامی که آیات ما بر او خوانده می‌شود، مستکبرانه روی برمی‌گرداند، گویی آن را نشنیده است؛ گویی اصلاً گوشهایش سنگین است! او را به عذابی دردناک
بشارت ده!)
در این آیه آن کسی را که خریدار لهو الحدیث بود، توصیف می‌کند و کلمه" وقر" به معنای بار سنگین است، و مراد از اینکه فرمود: " گویا در دو گوشش وقر است" این است که گویا چیزی به گوشهایش بسته که از شنیدن جلوگیری می‌کند. بعضی
هم گفته‌اند: " اصلا این کلمه
کنایه از کری است".
ویل لکل افاک اثیم(وای بر هر دروغگوی گنهکار...)
واذا علم من ءایـتنا شیــا اتخذها هزوا...(و هرگاه از بعضی آیات ما آگاه شود، آن را به باد استهزا می‌گیرد؛ برای آنان عذاب خوارکننده‌ای است!)
من ورائهم جهنم... ولهم عذاب عظیم.(و پشت سرشان
دوزخ است؛ و هرگز آنچه را به دست آورده‌اند آنها را (از عذاب الهی) رهایی نمی‌بخشد، و نه اولیایی که غیر از خدا برای خود برگزیدند (مایه نجاتشان خواهند بود)؛ و عذاب بزرگی برای آنهاست!)
استهزاگران
آیات و معجزات
الهی، مورد
تهدید خداوند بودند.
وما تاتیهم من ءایة من ءایـت ربهم الا کانوا عنها معرضین(هیچ نشانه و آیه‌ای از آیات پروردگارشان برای آنان نمی‌آید، مگر اینکه از آن رویگردان می‌شوند!)
فقد کذبوا بالحق لما جاءهم فسوف یاتیهم انبـؤا ما کانوا به یستهزءون.(آنان،
حق را هنگامی که سراغشان آمد،
تکذیب کردند! ولی بزودی خبر آنچه را به باد مسخره می‌گرفتند، به آنان می‌رسد؛ (و از نتایج کار خود، آگاه می‌شوند).)
یحذر المنـفقون ان تنزل علیهم سورة تنبئهم بما فی قلوبهم قل استهزءوا ان الله مخرج ما تحذرون(
منافقان از آن بیم دارند که سوره‌ای بر ضدّ آنان نازل گردد، و به آنها از اسرار درون قلبشان خبر دهد. بگو: «استهزا کنید!
خداوند، آنچه را از آن بیم دارید، آشکار می‌سازد!»)
ولـئن سالتهم لیقولن انما کنا نخوض ونلعب قل ابالله وءایـته ورسوله کنتم تستهزءون.(و اگر از آنها بپرسی (: «چرا این اعمال خلاف را انجام دادید؟!»)، می‌گویند: «ما بازی و شوخی می‌کردیم!» بگو: «آیا خدا و آیات او و پیامبرش را مسخره می‌کردید؟!»)
استهزاگران
پیامبران الهی، مورد تهدید خداوند به عذاب بودند.
ولقد استهزئ برسل من قبلک فحاق بالذین سخروا منهم ما کانوا به یستهزءون.((با این حال، نگران نباش!) جمعی از پیامبران پیش از تو را استهزا کردند؛ امّا سرانجام، آنچه را مسخره می‌کردند، دامانشان را می‌گرفت؛ (و عذاب الهی بر آنها فرود آمد).)
" استهزاء"
کفار به پیغمبران عبارت بوده از اینکه عذابی را که آن حضرات مردم را از آن بیم می‌داده‌اند و به نزول آن
تهدید می‌کرده‌اند مسخره می‌نمودند، و در نتیجه همان عذاب بر آنان نازل می‌شد، در این آیه خداوند رسول گرامی خود را دلخوش کرده و هم
مشرکین را
انذار نموده است.
ولقد استهزئ برسل من قبلک فحاق بالذین سخروا منهم ما کانوا به یستهزءون.((اگر تو را استهزا کنند نگران نباش،) پیامبران پیش از تو را (نیز) استهزا کردند؛ امّا سرانجام، آنچه را استهزا می‌کردند دامان مسخره‌کنندگان را گرفت (و مجازات الهی آنها را در هم کوبید)!)
استهزاگران
وحی الهی، مورد تهدید خداوند به عذاب هستند.
فقد کذبوا بالحق لما جاءهم فسوف یاتیهم انبـؤا ما کانوا به یستهزءون.(آنان، حق را هنگامی که سراغشان آمد، تکذیب کردند! ولی بزودی خبر آنچه را به باد مسخره می‌گرفتند، به آنان می‌رسد؛ (و از نتایج کار خود، آگاه می‌شوند).)
فقد کذبوا فسیاتیهم انبـؤا ما کانوا به یستهزءون.(آنان تکذیب کردند؛ امّا بزودی اخبار (کیفر) آنچه را استهزا می‌کردند به آنان می‌رسد!)
استهزاکنندگان
پیامبر صلی الله علیه وآله، مورد تهدید خداوند به
عذاب هستند.
... ولـئن قلت انکم مبعوثون من بعد الموت لیقولن الذین کفروا ان هـذا الا سحر مبین(او کسی است که آسمانها و
زمین را در شش
روز (شش دوران) آفرید؛ و
عرش (حکومت) او، بر
آب قرار داشت؛ (بخاطر این آفرید) تا شما را بیازماید که کدامیک عملتان بهتر است! و اگر (به آنها) بگویی: «شما بعد از
مرگ، برانگیخته می‌شوید! «، مسلما»
کافران می‌گویند: «این سحری آشکار است! »)
ولـئن اخرنا عنهم العذاب الی امة معدودة لیقولن ما یحبسه الا یوم یاتیهم لیس مصروفـا عنهم وحاق بهم ما کانوا به یستهزءون.(و اگر مجازات را تا
زمان محدودی از آنها به تاخیر اندازیم، (از روی
استهزا می‌گویند: «چه چیز مانع آن شده است؟! » آگاه باشید، آن روز که (عذاب) به سراغشان آید، از آنها بازگردانده نخواهد شد؛ (و هیچ قدرتی مانع آن نخواهد بود؛) و آنچه را مسخره می‌کردند، دامانشان را می‌گیرد! )
فاصدع بما تؤمر واعرض عن المشرکین(آنچه را مأموریت داری، آشکارا بیان کن! و از
مشرکان روی گردان (و به آنها اعتنا نکن)!)
انا کفینـک المستهزءین.(ما شرّ استهزاکنندگان را از تو دفع خواهیم کرد؛)
ولقد استهزئ برسل من قبلک فحاق بالذین سخروا منهم ما کانوا به یستهزءون.
(با توجه به اینکه در آیات قبل، سخن از استهزای کافران نسبت به پیامبراکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم بوده، از یادآوری ابتلای مسخره کنندگان
انبیا به عذاب، چنین استفاده می‌شود که این فرجام، برای استهزاکنندگان پیامبر صلی الله علیه وآله نیز هست.)
یسـلک الناس عن الساعة قل انما علمها عند الله وما یدریک لعل الساعة تکون قریبـا.(مردم از تو درباره (زمان قیام)
قیامت سؤال می‌کنند، بگو: «
علم آن تنها نزد خداست!» و چه می‌دانی شاید قیامت نزدیک باشد!)
(برداشت مذکور، بنا بر این احتمال است که مطرح کردن سؤال برای مسخره کردن پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم باشد، بنابراین «لعل الساعة» با توجه به تکرار اسم ظاهر به جای ضمیر می‌تواند برای
تهدید استهزاگران باشد.)
استهزاگران عیبجو مورد تهدید خداوند هستند.
ویل لکل همزة لمزة(وای بر هر عیبجوی مسخره‌کننده‌ای!)
(برخی گفته‌اند: «لمزة» به معنای طعنه زدن با اشاره است.)
استهزاگران قوم
نوح به مقابله به مثل و
عذاب دنیایی و آخرتی تهدید شده اند.
واوحی الی نوح...(به نوح وحی شد که: «جز آنها که (تاکنون)
ایمان آورده‌اند، دیگر هیچ کس از قوم تو ایمان نخواهد آورد! پس، از کارهایی که می‌کردند، غمگین مباش!)
ویصنع الفلک وکلما مر علیه ملا من قومه سخروا منه قال ان تسخروا منا فانا نسخر منکم کما تسخرون(او مشغول ساختن کشتی بود، و هر زمان گروهی از
اشراف قومش بر او می‌گذشتند، او را مسخره می‌کردند؛ (ولی نوح) گفت: «اگر ما را مسخره می‌کنید، ما نیز شما را همین‌گونه مسخره خواهیم کرد!)
فسوف تعلمون من یاتیه عذاب یخزیه ویحل علیه عذاب مقیم.(بزودی خواهید دانست چه کسی عذاب خوارکننده به سراغش خواهد آمد، و مجازات جاودان بر او وارد خواهد شد!»)
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «تهدید استهزاگران».
