لقمان ، سفارش کننده فرزند خود به امر به معروف است : یـبنی اقم الصلوة و امر بالمعروف و انه عن المنکر و اصبر علی ما اصابک ان ذلک من عزم الامور. «ای پسرک من نماز را برپا دار و به کار پسندیده وادار و از کار ناپسند باز دار و بر آسیبی که بر تو وارد آمده است شکیبا باش این (حاکی) از عزم (و اراده تو در) امور است»
این آیه و آیه بعدش جزو گفتار لقمان و مربوط به پاره اى از دستورات راجع به عمل و اخلاق پسندیده است و از جمله اعمال، نماز است، که عمود دین است، و دنبال آن امر به معروف و نهى از منکر است کلمه (ذلک ( در جمله اشاره است به صبر ، و اگر اشاره را به لفظ (ذلک ) آورده ،( که براى دور است ، نه (هذا( که براى نزدیک است )، براى این است که به اهمیت آن اشاره کرده باشد، و بلندى مرتبه صبر را رسانده باشد