جاودانگی اسلام (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
از آنجا که
دین اسلام مطابق
فطرت انسانی است، با تأمل در آن می فهمیم که
احکام و
عقاید آن فراتر از مکان و زمان است و دینی است ابدی.
اسلام، دینی جاودانه و همیشگی برای همه انسان هاست.
... واوحی الی هـذا القرءان لانذرکم به ومن بلغ..(...بگو خدا ميان من و شما گواه است و اين
قرآن به من
وحی شده تا به وسيله آن شما و هر كس را (كه اين پيام به او) برسد هشدار دهم...)
( «من بلغ»
اطلاق دارد و شامل هر کسی در هر زمان می‌شود که با ماندگاری
تلازم دارد.)
«جمله : (( لا نذرکم به و من بلغ )) شاهد بر ابدى و جهانى بودن رسالت
پیامبر اسلام (ص ) مى باشد.
از ظاهر (( لانذرکم به و من بلغ )) گرچه برمى آید که خطابش به
مشرکین مکه و یا عموم
قریش و یا جمیع عرب است ، الا اینکه مقابله بین (( کم )) و بین (( من بلغ )) البته با حفظ این جهت که مراد از (( من بلغ )) کسانى باشند که مطالب را از خود
پیغمبر نشنیده اند، چه معاصرین و چه مردمى که بعد از عصر آنجناب به وجود مى آیند دلالت دارد بر اینکه مقصود از ضمیر خطاب (( کم )) در جمله (( لانذرکم به )) کسانى هستند که پیغمبر اکرم ایشان را پیش از نزول
آیه یا مقارن یا پس از
نزول انذار مى فرمود.
پس اینکه فرمود: (( و اوحى الى هذا القرآن لانذرکم به و من بلغ )) بر این هم دلالت دارد که
رسالت آن حضرت عمومى و قرآنش ابدى و جهانى است ، و از نظر دعوت به اسلام ، هیچ فرقى بین کسانى که قرآن را از خود او مى شنوند و بین کسانى که از غیر او مى شنوند نیست..»
فاقم وجهک للدین حنیفـا فطرت الله التی فطر الناس علیها لا تبدیل لخلق الله ذلک الدین القیم..(پس روى خود را با گرايش تمام به
حق به سوى اين دين كن با همان سرشتى كه خدا
مردم را بر آن سرشته است
آفرینش خداى تغييرپذير نيست اين است همان
دین پايدار ولى بيشتر مردم نمى دانند.)
«قیم» به معنای پایدار و ثابت است.
«و «حنيف» از ماده «حنف» (بر وزن كنف)، به معنى تمايل از
باطل به سوى حق و از كجى به راستى است، به عكس «جنف» (بر همين وزن) به معنى تمايل از راستى به گمراهى است.
بنابراين، «دين حنيف» يعنى دينى كه از تمام كجى‌ها و از انحرافات و
خرافات و گمراهى‌ها، به سوى راستى و درستى متمايل شده است.
مجموع اين جمله، چنين معنى مى‌دهد: توجه خود را دائماً به سوى آئينى داشته باش كه از هرگونه
اعوجاج و كجى، خالى است، همان آئين اسلام و همان
آئین پاك و خالص خدا.»
فاقم وجهک للدین القیم من قبل ان یاتی یوم لا مرد له من الله یومئذ یصدعون (پس به سوى اين دين پايدار روى بياور پيش از آنكه روزى از جانب خدا فرا رسد كه برگشت‌ناپذير باشد و در آن روز (مردم) دسته دسته مى‌شوند.)
رسول من الله یتلوا صحفـا مطهره• فیها کتب قیمه• وما امروا الا لیعبدوا الله مخلصین له الدین حنفاء ویقیموا الصلوة ویؤتوا الزکوة وذلک دین القیمة (فرستاده‌اى از جانب خدا كه
آنان صحيفه‌هايى پاك را تلاوت كند •كه در آنها نوشته‌هاى استوار است •و فرمان نيافته بودند جز اينكه خدا را بپرستند و در حالى كه به توحيد گراييده‌اند دين
[۹] را براى او خالص گردانند و نماز برپا دارند و زكات بدهند و دين (ثابت و) پايدار همين است .)
«((و ذلک دین القیمه )) - یعنى این است دین کتب قیمه -
مفسرین چنین معنا کرده اند. و مراد از ((کتب قیمه )) اگر همه کتابهاى آسمانى یعنى
کتاب نوح و پایین تر از او از سایر
انبیا (علیهم السلام ) باشد، معناى جمله این مى شود که : این دعوت محمدى که
بشر به پذیرفتن آن مامور شده ، دینى است که در همه کتابهاى قیم آسمانى مکلف بدان بودند، و دین نوظهورى نیست ، چون دین خدا همواره یکى بوده ، پس بناچار باید به آن بگروند، براى اینکه قیم است .»
«منظور از «دين» كه بايد آن را براى خدا خالص كنند، به عقيده بعضى از مفسران، همان «
عبادت » است، و جمله «الَّا لِيَعْبُدُوا اللَّهَ» كه قبل از آن ذكر شده نيز، همين معنى را تأييد مى‌كند.
ولى، اين احتمال وجود دارد كه: منظور، مجموعه دين و
شریعت باشد، يعنى آنها مأمور شده بودند خدا را
پرستش كنند، دين و آئين خود را در تمام جهات خالص گردانند، اين معنى با گستردگى مفهوم «دين» سازگارتر است، و جمله بعد «وَ ذلِكَ دِيْنُ الْقَيِّمَة» كه دين را به معنى وسيع مطرح كرده، همين معنى را تأييد مى‌كند.»
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «جاودانگی اسلام».
