جمع بین مطلق و مقید
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
جمع بین
مطلق و
مقید رفع تنافی میان
مدلول دلیل مطلق و دلیل مقید است.
جمع بین مطلق و مقید ، به معنای ایجاد سازگاری و رفع تنافی میان مدلول دلیل مطلق و مدلول دلیل مقید است ، مثل این که دلیل مطلقی بگوید: " ان ظاهرت اعتق
رقبة ؛ اگر
ظهار کردی باید یک
بنده آزاد کنی " که شامل رقبة
مؤمن و
کافر می شود ، و دلیل مقید بگوید: " لا تعتق رقبة کافرة " ؛ آزاد نمودن بنده کافر ، صحیح نیست " ؛ در این صورت ، دو
حکم مختلف وجود دارد که یکی بر
جواز عتق مطلق رقبه چه مؤمن و چه کافر و دیگری بر عدم جواز عتق رقبه کافر دلالت می کند و میان این دو حکم تنافی و ناسازگاری است.
در این قبیل موارد که نمی توان به مفاد هر دو حکم عمل کرد، به ناچار باید حکم مطلق را به وسیله حکم مقید
قید زد و چنین نتیجه گرفت که مقصود از
عتق در دلیل اول ، عتق مطلق رقبه نیست ، بلکه عتق رقبه مؤمن مراد است .
آخوندخراسانی ، محمدكاظم بن حسین ، كفایة الاصول ، ص ۲۹۰
شیرازی ، محمد ، الوصول الی كفایة الاصول ، ج ۳ ، ص ۲۵۶
فاضل لنكرانی ، محمد ، ایضاح الكفایة ، ج ۳ ، ص ۵۶۵
مظفر، محمد رضا، اصول الفقه، ج ۱، ص ۱۸۴
فاضل لنكرانی ، محمد ، سیری كامل دراصول فقه ، ج ۹ ، ص ۱۲۰-۱۲۵
سبحانی ، جعفر ، الموجزفی اصول الفقه ، ج ۱,۲ ، ص ۲۲۹
مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی
