• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

جناس

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



استعمال دو لفظ دارای تشابه لفظی و اختلاف معنایی را جناس گویند.



یکی از اسلوب‌های قرآن، صنعت «جناس» است که از تشابه دو لفظ در تلفظ و مغایرت آن دو در معنا پدید می‌آید و به آن «تجنیس» و «مجانست» نیز می‌گویند.


«جناس» از محسنات لفظی است و در سطح کلمات یا جملات هماهنگی پدید آورده و شنونده را برای گوش دادن به کلام تشویق می‌کند.


۱. جناس تام؛ ۲. جناس ناقص. هر کدام از این دو انواعی دارد.
[۳] معرفت، محمد هادی، ۱۳۰۹ -۱۳۸۵، التمهید فی علوم القرآن، ج۵، ص(۸۹-۹۰).
[۴] باقلانی، محمد بن طیب، ۳۳۸ - ۴۰۳ق، اعجازالقرآن، ص۸۳.



جناس اشتقاق؛
جناس اطلاق؛
جناس مرفو؛
جناس مصحف؛
جناس محرف؛
جناس قلب؛
جناس لاحق؛
جناس مذیل؛
جناس مضارع؛
جناس لفظی


۱. زرکشی، محمد بن بهادر، ۷۴۵ - ۷۹۴ق، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۳، ص۴۵۰.    
۲. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۳، ص۳۱۰.    
۳. معرفت، محمد هادی، ۱۳۰۹ -۱۳۸۵، التمهید فی علوم القرآن، ج۵، ص(۸۹-۹۰).
۴. باقلانی، محمد بن طیب، ۳۳۸ - ۴۰۳ق، اعجازالقرآن، ص۸۳.



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «جناس».    



جعبه ابزار