حزن در خشکسالی (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

در قرآن کریم به اندوه بندگان خدا، به دنبال کمبود باران اشاره شده است.

---

در آیه ۴۸و ۴۹ سوره روم به اندوه بندگان خدا، به دنبال کمبود باران اشاره شده است:
«... فتری الودق یخرج من خلــله فاذا اصاب به من یشاء من عباده اذا هم یستبشرون• و ان کانوا من قبل ان ینزل علیهم من قبله لمبلسین؛ خدا همان کسی است که بادها را می‌فرستد و ابری برمی انگیزد و آن را در آسمان هر گونه بخواهد می‌گستراند و انبوهش می‌گرداند پس می‌بینی باران از لابلای آن بیرون می‌آید و چون آن را به هر کس از بندگانش که بخواهد رسانید بناگاه آنان شادمانی می‌کنند؛ و قطعا پیش از آنکه بر ایشان فرو ریزد (آری) پیش از آن سخت نومید بودند.»

۱.۱ - نومیدی قبل از باران

در پایان آیه می‌افزاید: " هنگامی که این باران حیاتبخش را به هر کس از بندگانش بخواهد برساند، آنها خوشحال و مسرور می‌شوند" (فاذا اصاب به من یشاء من عباده اذا هم یستبشرون).
" هر چند پیش از آنکه بر آنان نازل شود، نومید و مایوس بودند" (و ان کانوا من قبل ان ینزل علیهم من قبله لمبلسین) (" ملبس" از ماده" ابلاس " به معنی یاس و نومیدی است.)
این یاس و آن بشارت را کسانی به خوبی درک می‌کنند که همچون عرب‌های بیابانگرد حیات و زندگیشان پیوند بسیار نزدیکی با همین قطره‌های باران دارد.
آنها در حالی که گاه ناامیدی و یاس، سایه شوم و سنگینی بر جان و روحشان افکنده و آثار تشنگی و عطش در وجود آنها و دامها و زمین مزروعیشان آشکار گشته ناگهان بادهایی که پیشقراولان نزول باران است به حرکت در می‌آید، بادهایی که آنها بوی باران از لابلایش به مشام می‌رسد.
چند لحظه می‌گذرد، ابرها در آسمان گسترده می‌شوند، غلیظتر و فشرده تر می‌گردند، و سپس باران شروع می‌شود، گودالها از آب زلال پر می‌شود، جویهای کوچک و بزرگ از این مائده آسمانی لبریز می‌گردد، زندگی و حیات در زمینهای خشک و هم در اعماق دل این بیابانگردان جوانه می‌زند، برق امید در دلهاشان می‌درخشد و ابرهای تاریک یاس و نومیدی کنار می‌رود.
تکرار کلمه" قبل" در آیه ظاهرا برای تاکید است، می‌گوید: چند لحظه قبل از باران- آری چند لحظه قبل از آن- چهره‌ها عبوس، و قیافه‌ها در هم بود، اما ناگهان باران می‌بارد و لبخند شادی بر لبها نقش می‌بندد، چه موجود ضعیفی است انسان و چه خدای مهربانی است او.
در فارسی نیز گاهی زمان را برای تاکید تکرار می‌کنیم، می‌گوئیم تا دیروز- بله تا همین دیروز- فلانی با من دوست بود، ولی الان شدیدا دشمن شده و هدف از این تکرار تاکید بر تغییر حالات انسان است.

---