• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حلال و حرام

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



براساس فرمایش امام موسی کاظم (علیه‌السلام) كسى كه در پى روزى حلال براى خود و خانواده‌اش باشد، همانند كسى است كه در راه خدا جهاد كند.



امام علی (علیه‌السلام) سخنانی درباره حلال و حرام فرمودند که به برخی از آن‌ها اشاره می‌شود:

۱.۱ - اهمیت حلال و حرام


«اما بعد یا ابن حنیف! فقد بلغنی ان رجلا من فتیه اهل البصرة دعاک الی مادبة فاسرعت الیها تستطاب لک الالوان، و تنقل الیک الجفان. و ما ظننک انک تجیب الی طعام قوم، عائلهم مجفو. و غنیهم مدعو. فانظر الی ما تقضمه من هذا المقضم، فما اشتبه علیک علمه فالفظه، و ما ایقنت بطیب وجوهه فنل منه؛ در نامه‌ای به عثمان بن حنیف، کارگزار خود را در بصره می‌فرماید: ای پسر حنیف! به من خبر رسیده که مردی از جوانان بصره تو را به ولیمه‌ای دعوت کرده و تو به آن شتافته‌ای... پس، بنگر که بر سر این سفره بر چه غذایی دندان می‌نهی، آن‌چه را که حلال و حرامش بر تو آشکار نیست، از دهان بیرون افکن و آن چه را به پاکی راه‌های فراهم آوردنش یقین داری بخور».

۱.۲ - خوشا به آن‌که...


«طوبی لمن ذل نفسه، و طاب کسبه، و صلحت سربرته، و حسنت خلیقته، و انفق الفضل من ماله، و امسک الفضل من لسانه؛ خوشا به حال کسی که در پیش خود فروتن باشد و کسب و کارش را پاک و درونش را صالح و خرج و اخلاقش را شایسته نمود، از مازاد بر مصرف زندگی انفاق کند و زبانش را از باده‌گویی حفظ کرد».

۱.۳ - اخلاق و فداکاری


«یا کمیل! مر اهلک ان یروحوا فی کسب المکارم، و یدلجوا فی حاجة من هو نائم؛ ای کمیل! به خانواده خود فرمان ده که دو روز به دنبال کسب مکارم اخلاق روند و در شب نیاز کسی را که خفته است برآورند».

۱.۴ - امیدهای بر باد رفته


«معاشر الناس (المسلمین )! اتقوا الله. فکم من مؤمل ما لا یبلغه، و بان ما لا یسکنه، و جامع ما سوف یترکه؛ ای مردم (مسلمان)! از خدا بترسید؛ زیرا بسا کسی که امید و آرزویی دارد و به آن نمی‌رسد و بنایی می‌سازد و در آن سکونت نمی‌کند و مالی گرد می‌آورد و به زودی آن را رها می‌کند (و می‌رود)».

۱.۵ - ضامن ویرانی خانه


«الحجر الغصیب فی الدار رهن علی خرابها؛ وجود سنگ غصبی در خانه، ضامن ویرانی آن خانه است».

۱.۶ - دوری از محرمات


«من اشفق من النار اجتنب المحرمات؛ کسی که از آتش جهنم بیمناک باشد، از محرمات دوری جوید».

۱.۷ - تعریف زهد


«ایها الناس! الزهادة قصر الامل، و الشکر عندالنعم، و التورع عند المحارم؛ ای مردم! زهد، کوتاهی آرزو، شکر و سپاس در برابر نعمت‌ها و پارسایی در برابر محرمات الهی است».


۱. شریف رضی، نهج البلاغه ت حسون، ص۶۷۵، نامه۴۵.    
۲. شریف رضی، نهج البلاغه ت حسون، ص۸۰۰، حکمت۱۱۸.    
۳. شریف رضی، نهج البلاغه ت حسون، ص۸۳۲، حکمت۲۴۸.    
۴. شریف رضی، نهج البلاغه ت حسون، ص۸۵۹، حکمت۳۳۴.    
۵. شریف رضی، نهج البلاغه ت حسون، ص۸۲۹، حکمت۲۳۱.    
۶. شریف رضی، نهج البلاغه ت حسون، ص۷۷۴، حکمت۲۷.    
۷. شریف رضی، نهج البلاغه ت حسون، ص۱۴۰، خطبه۸۰.    



سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «حلال و حرام».    



جعبه ابزار