یکی از اسلوب‌های بدیعی قرآن «حمل وصف بر معنای غالب» است. وصفی بر معنای غالب حمل می‌شود که جز تاکید حکم ، معنای دیگری ندارد؛ به طوری که اگر آن صفت هم نمی‌آمد حکم ثابت بود.
این آیه درصدد شمارش محارم نسبی و سببی است که یکی از آن‌ها « ربیبه » یعنی دختری است که مادرش ازدواج مجدد کرده است. این دختران با ناپدریمحرم هستند؛ چه در دامن ( خانه ) آن‌ها بزرگ شوند یا در محیط دیگر. بنابراین وصف «فی حجورکم» وصف غالبی است؛ یعنی در غالب موارد دختران زن ، همراه مادر در خانه شوهر او بزرگ می‌شوند، و این جمله این مفهوم را ندارد که اگر دختر زن از شوهر قبلی در دامن (خانه) ناپدری بزرگ نشد، ازدواجش بر وی حرام و محرم نباشد.
