• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حکمت استعارات قرآن•

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



حکمت استعارات قرآن، اسباب و فواید استعمال استعاره در قرآن را می‌گویند.



استعارات قرآن حکمت و اسباب گوناگونی دارند که به برخی از آن‌ها اشاره می‌شود:

۱.۱ - حکمت اول

الفاظ توان بیان معانی ارزشمند معنوی قرآن را ندارند؛ زیرا الفاظ محدود نمی‌توانند حقایق گسترده معنوی را منعکس کنند. همچنین مردم آن روزگار هنوز به حقایق علمی و معنوی‌ای که قرآن درپی بیان آن‌ها بود راه نیافته بودند. پس برای پرده برداری از علوم معنوی، اجتماعی و عقلی و نزدیک کردن معانی آن به ذهن چاره‌ای جز استعاره یا کمک گرفتن از الفاظ وضع شده برای معانی محسوس و مادی نبود.

۱.۲ - حکمت دوم

در قرآن اخبار غیبی وجود دارد که از گذشته و آینده حکایت می‌کنند؛ به ویژه آیاتی که درباره عذاب جهنم و نعمت‌های بهشت است. نعمت‌های بهشت و عذاب جهنم هیچ کدام دنیوی نیستند؛ بلکه بالاتر و فراگیرترند؛ بنابراین، بیان و وصف آن‌ها با الفاظ برای کسانی که جز محسوسات را نمی‌بینند، نیازمند هنر و صنعتی خاص است؛ استفاده از استعاره این هدف را محقق می‌سازد.

۱.۳ - حکمت سوم

۳. استعاره، مانند تشبیه سبب ایجاد شیوه‌های بیانی گوناگون می‌شود؛ چه در نحوه استعمال کلمات و چه در ادای معانی؛ زیرا استعاره بعضی از معانی را با معانی دیگر ارتباط می‌دهد یا به بعضی کلمات معنایی غیر از معنای اصلی می‌بخشد.

۱.۴ - حکمت چهارم

استعاره را برای آشکارکردن امور پنهانی و توضیح ظاهر یا برای مبالغه به کار می‌برند؛ مانند:
۱. (وانه فی‌ام الکتاب) که مقصود از آن، اصل کتاب است. لفظ «ام» برای «اصل» استعاره شده و امر پنهانی «اصل» به امری مرئی «ام» تمثیل شده که بلیغ تر است.
۲. (واخفض لهما جناح الذل). در این جا به فرزندان دستور داده است که در مقابل والدین ، فروتن باشند. «خفض جناح» برای « فروتنی » استعاره آورده شده است. «خفض جناح» امری مشهود است و «فروتنی» غیرمشهود، و از سویی در «خفض جناح» مبالغه در تواضع است؛ یعنی شکستن و خم شدن کامل مانند پرنده‌ای که از روی ناتوانی یا از سر رافت بال‌ها را بر زمین می‌گستراند. فرزند نیز باید درمقابل والدین، مهربان، فروتن و فرمانبردار باشد.
[۴] ابو زهره، محمد، ۱۸۹۸-۱۹۷۴م، معجزه بزرگ ،پژوهشی درعلوم قرآن، ص۳۳۳.
[۵] معرفت، محمد هادی، ۱۳۰۹ -۱۳۸۵، التمهید فی علوم القرآن، ج۵، ص۳۰۵.
[۶] کمالی دزفولی، علی، ۱۲۹۲ -، قرآن ثقل اکبر، ص۲۷۹.



۱. زخرف/سوره۴۳، آیه۴.    
۲. اسراء/سوره۱۷، آیه۲۴.    
۳. زرکشی، محمد بن بهادر، ۷۴۵ - ۷۹۴ق، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۳، ص۴۳۲.    
۴. ابو زهره، محمد، ۱۸۹۸-۱۹۷۴م، معجزه بزرگ ،پژوهشی درعلوم قرآن، ص۳۳۳.
۵. معرفت، محمد هادی، ۱۳۰۹ -۱۳۸۵، التمهید فی علوم القرآن، ج۵، ص۳۰۵.
۶. کمالی دزفولی، علی، ۱۲۹۲ -، قرآن ثقل اکبر، ص۲۷۹.



فرهنگنامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «حکمت استعارات قرآن».    



جعبه ابزار