خاندان بهبهانی، یکی از خاندانهای عالم پرور، نیک سیرت و مجاهد است. ریشه این درخت تناور علم و اندیشه، در بحرین بوده است و شاخسارهای آن، در شهرهای نجف اشرف، بصره، خرمشهر، بوشهر، شیراز، تهران و بهبهان گسترده شده است. نسب این خاندان، به «آل غریفی» بحرین می رسد. این خاندان، منسوب به «غرفه»، روستایی در بحرین می باشند.
[۱]. شهیدان راه فضیلت, عبدالحسین امینی, ترجمه جلال الدین فارسی, انتشارات روزبه, تهران۱۳۶۳, ص۵۲۹.
نخستین شخص از این خاندان که از بحرین مهاجرت کرد، سید عبدالله بلادی است.