• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

دین شناسی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



دین شناسی بمعنای دانش شناخت دین؛ دانشی است که باورهای دینی را تبیین می‌کند و سویه‌های گوناگون دین را بازمی شناساند.



قلمرو دین شناسی به معنای عام، شامل علوم فقهی و هر علمی نیز هست که یک سوی آن اندیشه دینی است؛ چنان که علوم انسانی اجتماعی مانند جامعه شناسی و روان شناسی و تربیت را نیز در بر می‌گیرد که نسبتی وثیق و عمیق با اندیشه و منش دینی دارند. اگر این دانش‌ها به دین عرضه گردند یا دین و دینداری به آنها عرضه شود، آنچه فراچنگ می‌آید، در قلمرو دین شناسی جای می‌گیرد


دین شناسی سنتی یا علم کلام، به بررسی اصول دین بسنده می‌کند؛ اما دین شناسی جدید، شاخه‌های متعددی دارد: روان شناسی دین، جامعه شناسی دین،هنر دینی، ادبیات دینی، اسطوره شناسی ، مردم شناسی دینی، تاریخ دین، دین شناسی تطبیقی، پدیدارشناسی دینی، کلام فلسفی، معرفت شناسی دینی و فلسفه دین
[۲] تجربه دینی و مکاشفه عرفانی، ص۱۰۰- ۸۵.



در عصر حاضر سه رویکرد عمده در عرصه دین شناسی وجود دارد:
الف. رویکرد سنتی که ویژگی بنیادی آن تصلب بر یافته‌ها و داشته‌های پیشین است و از نوآوری و تحول می‌هراسد.
ب. رویکرد مقابل سنتی که با ادعای تجدد، اما متاثر از معرفت شناسی غربی به تازگی پا به عرصه مطالعات دینی نهاده است و آن را «جریان متجدد» می‌خوانند.
ج. رویکردی که نه به مواریث گذشته دین شناسی تعصب می‌ورزد و نه از آن انقطاع می‌جوید و ساختارشکنی می‌طلبد. این رویکرد را می‌توان «جریان مجدد» نام نهاد که در پی گشودن راهی میان تصلب و تجدد است. پرچمداران این جریان شخصیت‌های برجسته علوم دینی معاصر همانند امام خمینی رحمه الله‌علیه و علامه طباطبائی رحمه الله‌علیه هستند.
جریان مجدد سعی دارد با بهره گیری از ذخایر پیشین و مواریث سلف، از آورده‌های دیگر ملل نیز سود برد و با اعتماد به نفس، در ثروت علمی بشر سهم گذاری کند و به بهانه نوآوری، گذشته خود را یکسره از کف ندهد.


الف. چیستی دین؛ شامل تعاریف و گوهر دین، اهداف، قلمرو و کارکردهای دین، پلورالیزم دینی، کمال ، جامعیت و جاودانگی دین، ایمان ، تجربه دینی و...
ب. منشا دین؛ شامل پنداره‌های روان شناختی، زبان شناختی، جامعه شناختی
ج. معرفت دینی؛ شامل منابع و روش‌های شناخت دین، زبان دین، تطور فهم دین، هرمنوتیک دینی و مباحثی دیگر از قبیل فلسفه، علوم دینی و مناط، ارزش و زبان گزاره‌های دینی.
د. رابطه دین با علم ، فلسفه ، عرفان ، اخلاق ، فرهنگ ، هنر و مهمترین مدعیات دینی؛ شامل توجیه پذیری باورهای دینی، معناداری گزاره‌های دینی و موشکافی موضوعاتی همانند خدا ، صفات خدا، شرور و کاستی‌ها، خلقت و چگونگی آن، مجرد و مادی، وحی و نبوت ، اعجاز ، معنای زندگی، اختیار ، شعائر و آداب و مناسک دینی ، تکلیف و نظام اخلاقی جهان، سعادت ، خلود نفس ، معاد و..
[۳] تجربه دینی و مکاشفه عرفانی، ص۱۴۲- ۱۴۰.



۱. دین پژوهی معاصر، ص۵۹.    
۲. تجربه دینی و مکاشفه عرفانی، ص۱۰۰- ۸۵.
۳. تجربه دینی و مکاشفه عرفانی، ص۱۴۲- ۱۴۰.



فرهنگ شیعه، ج۱،ص۲۵۴،برگرفته از مقاله«دین شناسی».    



جعبه ابزار