دین مسیحیّت
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
دین مسیحیت از
ادیان بزرگ آسمانی و
آیین حضرت عیسی بن
مریم علیه‌السّلام است. مسیحیان،
حضرت عیسی علیه‌السّلام را Christian به معنای
مسیح و یونانی زبانان Christos می‌خوانند.
اناجیل موجود بر آن‌اند که
مادر حضرت عیسی علیه‌السّلام
باکره بوده و
فرزند خویش را به گونه‌ای غیر طبیعی به
دنیا آورده است؛ اما با این حال، او را
فرزند یوسف نجار می‌دانند. عیسی علیه‌السّلام در
بیت اللحم زاده شد و در ناصریه پرورش یافت. تولد او را چهار تا هشت سال پیش از مبدا
تاریخ میلادی احتمال داده‌اند. در سی سالگی به دست
حضرت یحیی علیه‌السّلام غسل تعمید یافت و همانند او به
موعظه و تذکیر و
تعلیم خلق پرداخت. حضرت عیسی علیه‌السّلام ، دوازده
حواری یا رسول داشت که تعالیم او را میان مردمان می‌گستراندند
چون عیسی علیه‌السّلام به تبلیغ
دین خویش همت گماشت، رهبران
یهود نخست با او مخالفتی نکردند؛ اما آن گاه که دریافتند
تعالیم او
سلطه آنان را بر نمی‌تابد و مردمان را آگاه و هوشیار می‌سازد، راه ناسازگاری و دشمنی در پیش گرفتند و سرانجام شورای عالی یهود در
اورشلیم ، عیسی علیه‌السّلام را به
مرگ محکوم کرد. مسیحیان معتقدند که حضرت عیسی علیه‌السّلام همراه دو تن دیگر به
صلیب کشیده شده و جان باخته است؛ اما پس از سه روز در پیش چشم مادرش مریم سلام‌الله‌علیهم و
حواریون از
مرقد خویش بیرون آمده و به آسمان‌ها رفته است و در
آخر الزمان ، باری دیگر برمی گردد و
بشر را نجات می‌دهد
کتاب مقدس دارای دو بخش است:
عهد قدیم یا
تورات و
عهد جدید یا
انجیل . بخش دوم تنها نزد مسیحیان مقدس است. عهد جدید شامل چهار انجیل متی، مرقس، لوقا و یوحنا و نیز اعمال رسولان و نامه‌های
پولس حواری است. کلمه «انجیل»، یونانی و به معنای
بشارت است. محتوای اناجیل،
زندگی نامه و بیانات اخلاقی و پندهای حضرت عیسی علیه‌السّلام است. جز اناجیل چهارگانه، اناجیل دیگری نیز میان مسیحیان رواج داشته‌اند؛ اما کلیسای مسیحی همه را جز چند انجیل یاد شده، بی اعتبار شمرد و از رواج انداخت
در عهد جدید خبری از
احکام شرعی نیست و مسیحیان در این باره به همان که در عهد قدیم آمده است، پای بندند. از اناجیلی که به دست کلیسا از اعتبار افتاد،
انجیل برنابا (م. ۶۱. م) است. محتوای این انجیل با دیگر اناجیل متفاوت است و عیسی علیه‌السّلام را پسر خدا نمی‌داند و جنبه الوهی وی را نفی می‌کند و بر آن است که عیسی علیه‌السّلام را به
صلیب نیاویختند؛ بلکه مردی یهودی را دار زدند و مردم گمان بردند که او عیسی فرزند مریم است
تا زمانی که مسیحیت فرقه‌ای یهودی به شمار می‌رفت،
دولت روم توجهی به آن نداشت و مسیحیان در
عقیده خویش آزاد بودند. با گسترش دین مسیح و آشکار شدن آن به صورت دینی جدید با سخنانی نو، دولت روم برآشفت و مسیحیت را غیر قانونی خواند و بر مسیحیان سخت گرفت. سرانجام،
قسطنطنین کبیر ) Constantine the Great (در سال ۳۱۳ م. به مسیحیت گروید و با فرمانی، آزادی این آیین را اعلام کرد و بدین سان، مسیحیت
کیش رسمی دولت روم شد. در این هنگام، اختلافات کلامی میان بزرگان مسیحیت رخ نمود.
آریوس (۳۳۶- ۲۵۶ م.) حضرت مسیح را مخلوق دانست و مغضوب کلیسا گشت.
قسطنطنین برای حل اختلافات، نمایندگانی را از مسیحیان
جهان گرد آورد و به سال ۳۲۵ م. شورایی را سامان داد که آن را «
شورای نیقیه » می‌خوانند. این شورا،
تثلیث را به عنوان اعتقاد رسمی مسیحیت معتبر شمرد و اناجیل چهارگانه را به رسمیت شناخت. از آن پس، شوراهای دیگری نیز بر پا شد که مصوبات آنها را «قانون شرع» می‌گویند
مبلغ مشهور مسیحیت در قرن نخست میلادی است. پولس نخست یهودی بود و با مسیحیت مبارزه می‌کرد؛ اما گویند در پی انقلابی روحی به کلی دگرگون گشت و به مسیح ایمان آورد و خویشتن را وقف تبلیغ مسیحیت در
مغرب زمین ساخت و سرانجام پس از مدت‌ها حبس در
زندان به دستور
نرون پادشاه
روم به
قتل رسید. پولس برای عیسی علیه‌السّلام مقامی برتر از مسیح یهود قائل شد. او مسیح را نجات دهنده‌ای می‌دانست که آمده است تا
ملکوت الهی را بر
زمین حاکم سازد. آموزه
رجعت را- که ریشه یهودی دارد- وی به مسیحیت راه داد و همچنین آموزه
گناه و
رستگاری را. یهودیان بر آن بودند که
حضرت آدم علیه‌السّلام گناه کرد و از
بهشت رانده شد و اثر این گناه تا ابد دامان فرزندان او را گرفته است. پولس گفت: عیسی علیه‌السّلام موجودی آسمانی است و طبیعت خدایی دارد؛ اما خود را تنزل داده و به صورت انسانی درآمده است و
رضا داده است که او را به صلیب کشند و بدین سان گناه آدمی زادگان به
آمرزش رسد
تعمید؛ تایید میثاق؛ تثبیت
ایمان ؛
ازدواج مسیحی؛ عشای ربانی؛ درجات مقدس روحانیت؛
اعتراف ؛
تدهین در باور مسیحیان، مسیح که از مردگان برخاست، میان مردمان مسیحی زیست می‌کند و همراه آنان است و به همان کارها مشغول است که در فلسطین می‌کرد:
تعلیم و
دعا و خدمت و شفای بیماران. کارهای غیر آشکار مسیح علیه‌السّلام در زندگی کلیسایی از گذر آیین‌ها آشکار می‌گردد. چون فردی مسیحی در آیینی شرکت می‌جوید، ایمان دارد که با این عمل، به ملاقات مسیح علیه‌السّلام می‌رود.تقریبا همه مسیحیان به
شعائر تعمید و
عشای ربانی اعتقاد دارند. مسیحیان
کاتولیک و
ارتدکس ، پنج آیین دیگر نیز بر اینها افزوده‌اند و به هفت آیین پای بندند.فرقه‌های
پروتستان در شمار شعائر اختلاف دارند و برخی کلیساهای پروتستان مانند کویکرها هیچ یک از آنها را نمی‌پذیرند.
مسیحیت به سه
فرقه بزرگ
کاتولیک ،
ارتدکس و
پروتستان انشعاب یافته است.مهمترین عامل انشعاب در دین مسیحیت
اختلافات سیاسی روم و
بیزانس است. عامل دوم سختگیری کلیسای کاتولیک، وجود مقررات دست و پا گیر و رنجبار و طلب کردن
پول به هر بهانه‌ای است.
تشکیل کلیسای ارتدکس و جدایی آن از کلیسای کاتولیک روم، نخستین انشعاب مهم در مسیحیت بود.(۱۰۵۴ م.) ارتدکس‌ها به بارداری بی شائبه حضرت مریم علیه‌السّلام و مصون بودن مقامات والای کلیسایی از خطا و اشتباه معتقد نیستند. کشیش‌های ارتدکس ازدواج را برای خود روا می‌دانند و عبادات شفاهی را به زبان رایج مردم انجام می‌دهند
از قرن ۱۶ م. به بعد،
انقلاب‌های دینی متعددی برای اصلاح مذهب کاتولیک به راه افتاد. سختگیری کلیسای کاتولیک، وجود
مقررات دست و پا گیر و طلب کردن
پول به هر بهانه‌ای و زیر فشار نهادن مؤمنان مسیحی
قرون وسطی ، گروهی از روشنفکران کلیسای روم را به اعتراض واداشت. این حرکت اعتراض آمیز،
نهضت پروتستان نام گرفت.
مارتین لوتر (۱۴۸۳- ۱۵۴۶ م.) از رهبران این نهضت بود. پس از وی
جان کالون (۱۵۰۹- ۱۵۶۴ م.) به اصلاح مذهب کاتولیک همت گمارد. این رهبران
اصلاح طلب پیروانی یافتند و بدین سان، مذهب پروتستان پدید آمد. پروتستان نیز اندک اندک انشعاب‌هایی یافت؛ اما همه فرقه‌های
مذهب پروتستان در مخالفت با
قدرت الهی
پاپ با یکدیگر اتفاق نظر دارند.
پروتستان‌ها معتقدند که مؤمنین در ارتباط با
خدا نیازمند
کشیش نیستند، مقام کشیشی، همگانی است و کشیشان می‌توانند
ازدواج کنند. همچنین، اعتراف به گناه را واجب نمی‌شمارند و به
برزخ و دوشیزگی حضرت مریم علیه‌السّلام اعتقاد ندارند. پیروان این مذهب، بیش تر در
آلمان ، کشورهای اسکاندیناوی و
آمریکا ساکن‌اند
بنابر
آیات قرآنی، دین مسیح علیه‌السّلام
تحریف شده است.
قرآن کریم ،
آفرینش مسیح علیه‌السّلام را همانند آدم علیه‌السّلام می‌داند
بنابر قرآن، او از مادری بکر زاده شده است. مادر عیسی علیه‌السّلام از
زنان برجسته عالم است که با
عالم غیب ارتباط داشته است.
آیات قرآنی، از حضرت عیسی علیه‌السّلام بسیار سخن گفته و او را ستوده‌اند.
قرآن کریم، عیسی علیه‌السّلام را فرزند مریم سلام‌الله‌علیهم می‌شمارد و به صراحت، کسانی را که به تثلیث معتقدند و او را
پسر خدا یا خدا می‌انگارند، کافر می‌خواند
و بیان می‌دارد که وی را نکشته و به دار نیاویخته‌اند؛ بلکه او به سوی خدا رفته است.
فرهنگ شیعه،ج۱،ص۲۵۶، برگرفته از مقاله«دین مسیحیت».
