تثليث به معنی بخش كردن، سه دانستن، سه بار انجام دادن است.تثليث گاه به معناى سه بخش كردن چيزى است، مانند تثليث قربانى (که در قربانى استحبابى مستحب و در قربانىواجب - مانند قربانىحج تمتّع- اختلاف است) و تثليث اشياء برحسب احكام و از آن جمله است تثليث مصطلح در مسيحيت كه به معناى سه دانستن خداوند يكتا است (که شرک و کفر است) و گاه به سه بار انجام دادن عملى اطلاق مى‌گردد مانند تثليث مضمضه و ذكر ركوع و سجود (که در این مثال ها تثلیث مستحب است).
تثليث گاه به معناى سه بخش كردن چيزى است، مانند تثليث قربانى و تثليث اشياء برحسب احكام و از آن جمله است تثليث مصطلح در مسيحيت كه به معناى سه دانستن خداوند يكتا است و گاه به سه بار انجام دادن عملى اطلاق مى‌گردد مانند تثليث مضمضه و ذكر ركوع و سجود. اين عنوان در فقه در بابهاى طهارت، صلات و حج به كار رفته است. در اصول فقه، مبحث اصول عملى نيز از تثليث اشياء بحث شده است.
بنابر قول به وجوب تثليث اگر بخشى را براى خود جدا نكند ضامن نيست هرچند گناه كرده است. همچنين -بنابر تصريح برخى- چنانچه قسمتى را براى هديه جدا نكند و در نتيجه تمامى قربانى را به فقرا بدهد، ضامن نيست. برخى در اين صورت احتمال ضمان داده‌اند. ليكن اگر سهم فقرا را جدا نكند برخى تصريح به ضمان كرده‌اند.
اختلاف در وجوب يا استحباب تثليث در صورتى است كه قربانى به سبب كفّاره يا نذر و مانند آن واجب نشده باشد وگرنه -بنابر مشهور- تثليث آن جايز نيست و همه قربانى بايد به فقرا داده شود.
۲. تثليث در الوهيّت: تثليث مورد اعتقاد مسيحيان (اب، ابن و روح القدس) شرك و كفر است؛ زيرا مى‌گويند خداوند در عين وحدت و يگانگى، سه است و ذات يكتا را سه بخش كرده‌اند.
