رنگ‌ها در قرآن
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در
قرآن از رنگ‌های زرد، سبز، سفید، قرمز و سیاه به
صراحت یاد شده است و از رنگ‌های دیگر به اجمال. جدای از رنگ‌های طبیعی و حسی، از
رنگ دیگری نیز در قرآن سخن به میان آمده و آن رنگ الهی است.
«وَ سَبْعَ سُنْبُلاتٍ خُضْرٍ»؛
و هفت خوشه سبز.
«کُلُوا وَ اشْرَبُوا حَتَّی یَتَبَیَّنَ لَکُمُ الْخَیْطُ الْأَبْیَضُ»؛
«بخورید و بیاشامید، تا رشته سپید صبح».
« مِنَ الْخَیْطِ الْأَسْوَدِ مِنَ الْفَجْرِ»؛
«از رشته سیاه (شب) برای شما
آشکار گردد».
«إِنَّها بَقَرَةٌ صَفْراءُ فاقِعٌ لَوْنُها تَسُرُّ النَّاظِرِینَ»؛
«گاوی باشد زرد یک‌دست که رنگ آن، بینندگان را شاد و مسرور سازد».
«وَ حُمْرٌ مُخْتَلِفٌ أَلْوانُها»؛
«و سرخ و به رنگ‌های مختلف».
«فَجَعَلَهُ غُثاءً أَحْوی»؛
«و آن‌گاه خشک و سیاه متمایل به
سبز گرایید».
«فاقِعٌ لَوْنُها تَسُرُّ النَّاظِرِینَ»؛
«زرد زرینی باشد که رنگ آن بینندگان افرح‌بخش است».
«مُدْها مَّتانِ»؛
«که آن دو درخت در منت‌های سبزی و خرمی است».
سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «رنگ‌ها در قرآن».
