• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

رهبانیت

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



به شیوه زندگی راهبان مسیحی که لذت های دنیوی مانند ازدواج کردن و...را ترک می کنند رَهبانیت می گویند.از آن به مناسبت در باب صلات و نکاح سخن گفته‌‏اند.




واژه «رهبانیت» از «رهبه» به فتح راء به معناى ترس گرفته شده و به شیوه راهبان مسیحى اطلاق مى‏شود.
[۱] مجمع البحرین ج۲، ص۷۵واژه «رهب»




راهب به کسى گویند که دنیا و لذتهاى آن، از جمله ازدواج، خوردن گوشت و استفاده از بوى خوش را ترک کرده و از مردم و جامعه کناره گرفته و در عبادتگاه (دیر و صومعه) به عبادت خدا پرداخته و به ریاضت هاى دشوارى همچون انداختن زنجیر به گردن خود تن داده است.
[۲] الوافى ج۷، ص۴۹۹




رهبانیت به شیوه یاد شده در میان امتهاى پشین سنت بوده که اسلام آن را منسوخ کرده و مکروه دانسته است. از این رو اسلام به ازدواج و استعمال بوى‌ خوش ترغیب کرده و ترک آن را مذموم شمرده است. چنان که ترک خوردن گوشت بیش از چهل روز نیز مذموم و مکروه است. رسول گرامى صلّى اللَّه علیه و آله فرمود: در اسلام، رهبانیت نیست و فرمود: بر شما باد به جهادکه رهبانیت امت من است.
[۹] الوافى ج۷، ص۴۹۹.




 
۱. مجمع البحرین ج۲، ص۷۵واژه «رهب»
۲. الوافى ج۷، ص۴۹۹
۳. الحدائق الناضرة ج۲۳، ص۱۱-۱۴.    
۴. کشف اللثام ج۷، ص ۱۰.    
۵. مسالک الأفهام ج۷، ص۹-۱۳.    
۶. وسائل الشیعة ج۲۰، ص۱۰۶-۱۰۷.    
۷. وسائل الشیعة ج۲۴، ص۳۹۵.    
۸. وسائل الشیعة ج۲، ص۱۴۱.    
۹. الوافى ج۷، ص۴۹۹.




فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۴، ص۱۹۹-۲۰۰.    




جعبه ابزار