زراره بن أعین
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
آل اعین، خاندان شیعی
مذهب در
كوفه هستند. این خاندان از زمان
امام سجاد علیه السلام تا
غیبت كبرا همراه
اهل بیت علیهم السلام بوده اند. أعین به معنای گشاده چشم است و پدر زراره أعین بن سنسن غلامی رومی بود كه مردی از قبیله بنی شیبان او را در شهر حلب خریداری و پس از آموختن
قرآن و معالم دین وی را آزاد كرد. فرزندان أعین همگی از دانشمندان بزرگ
شیعه هستند. نام زرارهً درخشنده تر و پرآوازه تر از فرزندان دیگر اعین است.
زراره حدود سال ۸۰ ه ق متولد شد و در سال ۱۵۰ ه ق كمتر از دو ماه پس از
شهادت امام صادق علیه السلام درگذشت و از یاران مخلص و راویان سرشناس
امام باقر و
امام صادق علیهماالسلام بود.
او از
فقه،
حدیث،
كلام،
ادب و شعر بهره برده است، أمّا تخصص وی بیشتر در
فقه است. بابی از
ابواب فقه نیست مگر اینكه حدیثی از زراره در آن موجود باشد. بیش از دو هزار
حدیث از طریق زراره در آثار مهم
شیعه یافت می شود.
زراره از مردانی است كه شایستگی و معرفت او موجب شد تا
كتاب امام علی علیه السلام با املای
پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و دستخط
امام و حاوی تمام
احكام حلال و
حرام الهی را مشاهده كند.
امام باقر علیه السلام
بهشت را به زراره بشارت داد و فرمود: «بر
خدا حق است كه تو را در
بهشت جای دهد.»
امام صادق علیه السلام نیز او را از فروتنان دانست و به او وعده
بهشت داد.
دانشمندان
علم رجال نیز او را به نیكویی ستوده اند.
نجاشی رجال شناس معروف
شیعه می گوید: «زراره، بزرگ و استاد اصحاب ما،
فقیه،
متكلم، شاعر، ادیب و استاد علم قرائت بود و همه معیارهای فضیلت شخصی و دینی در او جمع بوده است. راستگو، مورد اعتماد و در زمان خویش بر همه
اصحاب مقدم بود.
زراره تألیفات بسیاری داشته است، امّا فقط كتاب الاستطاعه والجبر والعهود به نام او ثبت شده است. هشام بن سالم، عمر بن أذینه، جمیل بن درّاج از جمله مشایخ او هستند و بسیاری همچون بكیر بن أعین، حمران بن أعین و... از او روایت نقل می كنند.
سایت اندیشه قم
