• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

زشتی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



زشتی ظاهری صفتی است که در مقابل زیبایی ظاهری استفاده می شود.




زشتى مقابل زیبایى است.

۱.۱ - کاربرد زشتی در فقه


از آن در بابهایى نظیر نکاح، خلع، دیات و نیز مسایل مستحدثه سخن گفته‏اند.

۱.۲ - احکام زشتی در شیر دادن وطلاق خلع


انتخاب دایه زشت صورت جهت شیر دادن کودک مکروه است
از شرایط طلاق خلع کراهت داشتن زن از شوهر است. این کراهت یا ذاتى است و یا عارضى. ذاتى همچون زشت رو یا زشت خو بودن شوهر.

۱.۳ - احکام زشتی در دیه


دیه سِمحاق (جراحتى که در گوشت نفوذ کرده و به پرده استخوان رسیده است) به قول برخى قدما پانصد درهم است و چنانچه در صورت رخ دهد، دیه آن به مقدار زشتى پدید آمده در صورت، محاسبه مى‏گردد
دیه گونه‏اى که پس از جراحت و شکاف برداشتن التیام یافته، لیکن اثر آن بر چهره باقى مانده و موجب زشتى آن گردیده پنجاه دینار است.
[۶] مهذب الأحکام ج۲۹، ص۲۰۳.

به قول برخى قدما، در جنایت بر ریش، که موجب از بین رفتن پرپشتى آن و روییدن موهاى کم پشت و تُنُک شده، ارش ثابت است؛ خواه حالت جدید موجب زشتى صورت مجنی علیه گردد یا زیبایى آن. اما اگر محاسن هنگام جنایت تُنُک بوده و پس از آن موهاى پرپشت روییده باشد، در صورت بروز زشتى در صورت، ارش ثابت است و اگر زیباتر از اول گردد چیزى بر جانى نیست.
به تصریح برخى فقها، جراحى صورت جهت برطرف کردن زشتیهاى آن اشکال ندارد.


 
۱. الروضة البهیة ج۵، ص۱۶۸.    
۲. جواهر الکلام ج۳۳، ص۴۱.    
۳. منهاج الصالحین (خویی) ج۲، ص۳۰۷.    
۴. المقنع ص۵۱۲.    
۵. جواهر الکلام ج۴۳، ص۳۴۴.    
۶. مهذب الأحکام ج۲۹، ص۲۰۳.
۷. المبسوط ج۷، ص۸۳.    
۸. صراط النجاة ج۱، ص۵۴۴.    




فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج‌۴، ص۲۳۵.    





جعبه ابزار