• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ستوق

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



سُتّوق از جمله الفاظی است که در فقه کاربرد دارد.




درهم مغشوش و ناخالص را سُتّوق می گویند.



ستّوق تعريب شده از دو كلمه فارسى «سه» و «توق» به معناى طبقه و لايه است. اين عنوان به درهمى اطلاق مى‏شد كه لايه اصلى و ميانى آن از مس يا سرب و يا فلزى ديگر بود، ليكن دو لايه رويين و زيرينش آب نقره كارى و به عنوان نقره داد و ستد مى‏شد.
[۱] مجمع البحرين، واژه «ستق».




اين عنوان به مناسبت در باب تجارت به كار رفته است.
ستّوق از دراهم تقلبى و مغشوش به شمار مى‏رود و معامله با آن جز در مواردى صحيح نيست.



 
۱. مجمع البحرين، واژه «ستق».
۲. كتاب السرائر ج۲، ص۲۷۰.    




جمعی از پژوهشگران زیر نظر سید محمود شاهرودی، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۴، ص۳۸۹.




جعبه ابزار