سعد بن خوله
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
{{جا:ویرایش}}
سعد بن خوله، از صحابه ایرانی رسول‌الله(ص) و از مسلمانان نخستین بود که به
حبشه مهاجرت کرد و در غزوات «
بدر»، «
احد»، «
خندق» و دیگر غزوات رسول خدا(ص) حضور داشت و سرانجام در سال در سال دهم هجرت در حجةالوداع درگذشت.
در برخی منابع، او ایرانی‌تبار و در برخی منابع دیگر، یمنی معرفی شده است. بی‌شک ایرانیان بسیاری در آستانه ظهور
اسلام، در
یمن ساکن بودند و به «ابناء» شهرت داشتند. شاید «سعد» یکی از آنان بوده باشد.
«
ابن‌حجر» از قول «
ابن‌هشام» بیان می‌کند که «سعد بن خوله» ایرانی بود و با
بنی‌عامر در
مکه هم‌پیمان شد.
«
ابن‌عبدالبر» نیز براساس نقل قولی، درباره «سعد بن خوله» می‌گوید: «کان من عجم الفُرس».
وی را عامری می‌دانند؛ چون از موالی «
وهب بن سعد» یا مولای «
ابی‌رهم بن عبدالعزی» از «بنی‌عامر بن لؤی» از عرب عدنانی بود.
گفتنی است که میان
صحابه، چند نفر با نام سعد بن خوله یا خولی هستند؛ چنان‌که «ابن‌عبدالبر» و «ابن‌اثیر» و برخی دیگر از مشهورترین صحابه‌نگاران در کتاب‌های خود، مدخلی به نام سعد بن خولی اختصاص داده‌اند و او را مولای «
حاطب بن ابی‌بلتعه» معرفی و از او با تعبیر «قیل هو من الفُرس» یاد کرده‌اند. در این روایات اختلافی نیست که سعد با اصحاب و مسلمانان دیگر، در نبرد بدر، حضور داشت.
در روایت است که سعد در هجرت دوم گروهی از مسلمانان به
حبشه حضور داشت. در صورت صحت این گزارش، سعد را می‌توان از مسلمانان نخستین دانست. همچنین او در غزوات «
بدر»، «
احد»، «
خندق» و دیگر غزوات رسول خدا(ص) حاضر بود.
سعد، شوهر «
سبیعة بنت حارث اسلمیه» بود.
سبیعه، را از زنان صدر اسلام، صحابه و راویان حدیث دانسته‌اند که پس از
صلح حدیبیه اسلام آورد و از همسرش
مسافر بن حزام جدا شد و با سعد بن خوله ازدواج نمود. اطلاعات دیگری از او در دست نیست.
جز «
طبری» که سال درگذشت سعد را هفتم هجرت دانسته است، دیگران وفات وی را در سال دهم هجرت و در
حجةالوداع ثبت کرده‌اند.
