• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سعدیک

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



سَعْدَیک به معناب فرمان بردار تو هستم استفاده شده است. عنوان سعدیک در باب صلات و حج به کار رفته است.




واژه «سعدیک» تثنیه «سعد» است؛ لیکن برخى لغویان گفته‏اند: مفرد آن از عرب شنیده نشده است. بعضى گفته‏اند: نصب «سعدَیک» به فعلى مقدّر (سَعَدْتَ یا اسْعَدَک و مانند آن) است. «سعدیک» از مساعده و اسعاد به معناى یارى کردن و موافقت بر چیزى آمده است. برخى نحویان گفته‏اند: اصل اسعاد و مساعده، فرمان بردارى بنده از فرمان پروردگارش و جلب رضایت او است. بنابر این، معناى سعدیک- خطاب به خداوند- این است که‏ من از فرمان تو اطاعت مى‏کنم و آنچه را که رضاى تو در آن است انجام مى‏دهم. برخى «سعدیک» را این گونه معنا کرده‏اند: خداوند مرا بر کارهاى نیک توفیق و یارى مضاعف دهد (که کنایه از تکرار و استمرار توفیق و یارى الهى است). آمدن این واژه به صیغه تثنیه، براى افاده تکرار و استمرار مفاد آن است. بنابر این، سعدیک بر استمرار فرمان بردارى و تحصیل رضا دلالت دارد.
اگر مخاطب در «سعدیک» غیر خدا باشد، معناى آن چنین خواهد بود که خداوند تو را بر آنچه که مورد رضاى او است توفیق دهد تا سعادتمند گردى.
[۱] لسان العرب، واژه «سعد» ج۳، ص۲۱۴.
[۲] الوافى ج۸، ص۶۳۷.
[۳] مرآة العقول ج۱۲، ص۲۹۲.
[۴] بحارالأنوار ج۸۴، ص۳۶۷.




توجه در آغاز نمازهاى واجب و بعضى نمازهاى مستحب با گفتن هفت تکبیر، همراه دعاهاى وارد شده، مستحب است. در توجه پس از تکبیر پنجم مستحب است این دعا خوانده شود: «لبیک و سعدیک، و الخیرُ فى یدَیک، و الشَّرُ لَیسَ إلَیک، و المَهدىّ مَن هَدَیتَ، لاملجأ منک إلا إلیک، سُبحانَک و حَنانَیک، تبارَکتَ وَ تَعالَیت، سُبْحانَک ربَّ البیت».
چنان که این کلمه در برخى دعاهاى وارد شده در تعقیب نماز و قنوت و غیر آن به کار رفته است.
[۶] بحار الأنوار ج۸۵، ص۲۷۰.
[۷] بحار الأنوار ج۸۶، ص۶.
[۸] بحار الأنوار ج۸۶، ص۲۸.
[۹] بحار الأنوار ج۸۶، ص۴۴.
[۱۰] بحار الأنوار ج۸۶، ص۱۲۰.
[۱۱] بحار الأنوار ج۸۷، ص۲۶۷.




بر محرم مکروه است در پاسخ کسى که او را صدا مى‏زند لبیک گوید؛ لیکن گفتن سعدیک کراهت ندارد.


 
۱. لسان العرب، واژه «سعد» ج۳، ص۲۱۴.
۲. الوافى ج۸، ص۶۳۷.
۳. مرآة العقول ج۱۲، ص۲۹۲.
۴. بحارالأنوار ج۸۴، ص۳۶۷.
۵. وسائل الشیعة ج۶، ص۲۴.    
۶. بحار الأنوار ج۸۵، ص۲۷۰.
۷. بحار الأنوار ج۸۶، ص۶.
۸. بحار الأنوار ج۸۶، ص۲۸.
۹. بحار الأنوار ج۸۶، ص۴۴.
۱۰. بحار الأنوار ج۸۶، ص۱۲۰.
۱۱. بحار الأنوار ج۸۷، ص۲۶۷.
۱۲. الدروس الشرعیة ج۱، ص۳۸۸.    




فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۴، ص۴۵۳-۴۵۲.    




جعبه ابزار