شرعیات مقابل «عقلیات» و «عادیات» عبارت است از احكام شرعىاى كه شارع مقدس بدانها حكم كرده است. از عنوان یاد شده در اصول فقه و نیز به مناسبت در ابواب مختلف فقه سخن رفته است.
از ویژگیهاى شرعيّات، حجیت ظن در آنها است؛ بدین معنا كه در موارد عدم امكان دستیابى به احكام شرعى از راه علم، ظن جایگزین آن مىشود و از راه ظن، تحصیل آن امكان پذیر خواهد بود. البته نه هر ظنى، بلكه ظن خاص كه پشتوانه آن دلیل قطعى است، مانند خبر فرد موثق مگر بنابر قول به انسداد كه در صورت تمام بودن ادله آن، تحصیل حكم شرعى از راه هر ظنى- جز آنچه كه نهى خاص دارد، مانند قیاسجایز است.
در تحصیل شرعیات علم عقلى لازم نیست؛ بلكه به تصریح برخى، علم عادىكفایت مىكند. مراد از علم عادى، اطمینان است كه نوع مردم به احتمال خلاف آن اعتنایى نمىكنند، بلكه آن را نمىبینند.