• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

شرک اهل باطل (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



باطل در لغت ، قرآن و حدیث ، اسم فاعل از بطلان است و دارای مفهوم تقابلی « ضد حق » است.



شرک‌ورزی، موجب قرار گرفتن در زمره اهل باطل است.
«او تقولوا انمآ اشرک ءابآؤنا من قبل وکنا ذریة من بعدهم افتهلکنا بما فعل المبطـلون»؛ یا بگویید: «پدرانمان پیش از ما مشرک بودند، ما هم فرزندانی بعد از آنها بودیم؛ (و چاره‌ای جز پیروی از آنان نداشتیم؛) آیا ما را به آنچه باطل‌گرایان انجام دادند مجازات می‌کنی؟!»

۱.۱ - ابطال دو حجت

اين دو جمله بطورى كه از سياق كلام استفاده مى‌شود ابطال دو حجت را كه ممكن است بندگان به آنها احتجاج كنند مى‌رساند، و مى‌فهماند كه اگر اين اخذ و اشهاد از بندگان و اخذ ميثاق بر انحصار ربوبيت نبود بندگان مى‌توانستند در روز قيامت به يكى از آن دو تمسك جسته، و حجتى را كه خداوند عليه شرك ايشان اقامه مى‌كند و به استناد آن، مشركين را محكوم به آتش مى‌سازد، دفع نمايند.


۱. اعراف/سوره۷، آیه۱۷۳.    
۲. ترجمه تفسير الميزان، علامه طباطبايي، ج۸، ص۴۰۳.    



فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «شرک اهل باطل (قرآن)».    



جعبه ابزار