شهرستان بابل

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

شهرستان بابل در قسمت مرکزی استان مازندران ، در ایالت قدیم طبرستان واقع است.

---

شهرستان بابل از مشرق به شهرستان‌های قائم شهر (سابقاً شاهی) و سواد کوه ، از مغرب به شهرستان آمل و از جنوب به شهرستان دماوند ( بخش فیروزکوه ) محدود است.
از شمال شهرستان بابلسر آن را از دریای خزر جدا می‌کند.

---

شهرستان بابل بر بخش‌های مرکزی ( حومه )، بندپی غربی و بندپی شرقی مشتمل است و ده دهستان دارد.

---

شهرهای آن امیرکلا و بابل ( مرکز شهرستان ) است.

---

رشته کوه البرز در جنوب آن امتداد دارد.
بلندترین قله‌های آن لَشن حدود ۳۹۲، ۳ متر و نارگلی حدود ۲۸۲، ۳ متر ارتفاع دارد.

---

مناطق روستایی آن در دشت و کوهستان ( جنگلی ) قرار گرفته است.

---

بندپی به لحاظ کوهستانی بودن و داشتن جنگل‌های انبوه و مراتع فراوان از نواحی ییلاقی مشهور مازندران شمرده می‌شود.

---

رودهای بابل و تالار ، اراضی این شهرستان را آبیاری می‌کند.

---

محصولات عمده آن عبارت است از: برنج ، پنبه ، گندم ، دانه‌های روغنی ، نیشکر ، توتون ، کنف و تره‌بار .
باغ‌های مرکبات ، هلو ، آلوچه دارد و باقلای آن نیز مشهور است.
اغلب محصولات آن به تهران و دیگر شهرها صادر می‌شود.

---

دام‌داری و صید مرغابی در آن رایج است.

---

سابقاً در آن پارچه‌های محلی معروف به شیره پنیر بافته می‌شد.

---

چندین بازار هفتگی روستایی دارد.

---

راه‌های اصلی قائم شهر به آمل و به بابلسر از اراضی این شهرستان می‌گذرد.

---

بابل از طریق قائم شهر به راه آهن سراسری ایران می‌پیوندد.
در قدیم پیش بندر بابل ، مشهدسر ( بابلسر ) بود.

---

از آبادی‌های قدیمی آن بابلکانْ (مشتمل بر دو قسمت بالا و پایین ) در ۵ر۱۲ کیلومتری جنوب غربی شهر بابل قرار گرفته است.

---

اهالی بابل به گویش مازندرانی سخن می‌گویند.

---

جمعیت بابل در دوره ناصرالدین شاه با ده‌کده‌های اطراف آن شصت هزار تن نوشته شده است.

---

طبق قانون تقسیمات کشوری ، در ۱۳۱۶، بابل به عنوان بخش در شهرستان ساری تشکیل شد.
در ۱۳۲۲، بخش بابل تبدیل به شهرستان ، و بخش بابلسر و چند بخش دیگر جزو آن شد.
در مرداد ۱۳۶۸ بخش بابلسر از آن جدا و به شهرستان تبدیل شد.

---

(۱) محمدحسن بن علی اعتماد السلطنه، مرآة البلدان، چاپ عبدالحسین نوایی و میرهاشم محدث، تهران ۱۳۶۷ـ ۱۳۶۸ ش.

---